monemvasianews.gr η Φωνή της Μονεμβασίας
Θαύμαζα και προσπαθούσα να εξηγήσω πριν από λίγες ημέρες την λογική των ατόμων εκείνων, όταν κατά μήκος της εθνικής οδού έβλεπα πλήθος πλαστικών μπουκαλιών, έργο θαυμαστό των Ελλήνων οδηγών που χωρίς ίχνος ενοχής μολύνουν το περιβάλλον. Εξεπλάγην όταν σε συγκέντρωση παιδιών δημοτικού σχολείου, διαπίστωσα ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν γνώστες των κάθε λογής μοντέρνων τραγουδιών αλλά και της νεοελληνικής διαλέκτου των καιρών, έργο και αυτό θαυμαστό του οικογενειακού σε πρώτη φάση περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο γαλουχούνται. Ενοχλήθηκα τέλος όταν για άλλη μια φορά μέσα από καταστάσεις και γεγονότα αντιλήφθηκα ότι η λογική και το δίκαιο δεν είναι πλέον κοινά και όμοια για όλους, αλλά έχουν αποκτήσει τόσα πολλά και ποικίλα πρόσωπα που ο καθένας τα προσαρμόζει στις κάθε φορά ανάγκες του.
Αγαπητοί μου φίλοι, καλούμαστε σήμερα να αποδεχθούμε μια κοινωνία έτσι όπως αυτή εξελίσσεται, η οποία δεν είναι καθ’ ουδένα τρόπο όμοια με αυτή που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Μοιάζει βέβαια να έχει το ίδιο πρόσωπο, ντύνεται με φανταχτερά στολίδια, όμως βαθιά μέσα της καλλιεργείται σήψη και αλλοίωση των κυττάρων της. Η κοινωνία μας δεν είναι εκείνη των γιαγιάδων μας που άσπριζαν τις αυλές τους για να είναι καθαρές. Η εποχής μας δεν μοιάζει με εκείνη που ήθελε την οικογένεια σε γιορτές και επετείους να φορά τα καλά της ρούχα και να κατευθύνεται προς την εκκλησιά για να προσευχηθεί. Το σήμερα δεν μοιάζει με το χθές, όπου το σώμα κουραζόταν και ο καφές ήταν έτσι απολαυστικός, ενώ το καθημερινό φαγητό ήταν πιο γλυκό.
Η κοινωνία του σήμερα έχει καταστρέψει την Ελληνική γλώσσα η οποία κατά κοινή ομολογία αποτελεί την βάση όλων των υπολοίπων γλωσσών. Ο πλούσιος διάκοσμος της Ελληνικής γλώσσας ο οποίος ήταν δείγμα πολιτισμού και ισορροπίας, έχει δώσει την θέση του σε μοντέρνες άνοστες εκφράσεις. Οι νεοέλληνες του «καφέ» αναπαραγάγουν αυτή την μοντέρνα διάλεκτο, μολύνοντας όλο και περισσότερο το παρόν και το μέλλον της Ελληνικής γλώσσας. Το δέντρο της οικογένειας από την άλλη πλευρά, το βασικότερο στοιχείο διαμόρφωσης και ελέγχου των νέων κυττάρων, αδυνατεί κυριολεκτικά να επιτελέσει τον πολύτιμο ρόλο του, με αποτέλεσμα να παράγει καρπούς μολυσμένους και επικίνδυνους.
Σε αυτή την περίεργα εξελισσόμενη πορεία των πραγμάτων καλούμαστε όλοι οι πολίτες να κρατήσουμε μια υπεύθυνη στάση. Σε μια κοινωνία που αρνείται ή αδυνατεί να μεταφέρει στις επόμενες γενεές τους άφθαρτους νόμους που κληρονόμησε, έχουμε χρέος να πάρουμε ο καθένας στην πλάτη του το φορτίο που του αναλογεί. Και πρώτα απ’ όλα ο κάθε πολίτης πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του. Να γυρίσει στον ίδιο του τον εαυτό και να δεί τα πάθη που καθημερινά εκλύει στην κοινωνία που κινείται. Να προσπαθεί να είναι καθημερινά ήρεμος σε έκφραση και κίνηση. Να περνά το κατώφλι της πόρτας με ευγενικό λόγο και χαμογελαστή έκφραση. Να βγάζει την «καλημέρα» αβίαστα από τα χείλη του, αποβάλλοντας ταυτόχρονα με αυτή στοιχεία ζήλιας και αντιπάθειας.
Υπεύθυνη στάση σημαίνει όλοι να έχουμε ξεκάθαρη και σταθερή άποψη για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με άμεση και σταθερή κριτική σε όλα όσα προσβάλλουν την ισορροπία μας. Υπεύθυνη στάση σημαίνει συμμετοχή και στήριξη πολιτιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων, οι οποίες προάγουν το πολιτισμό του τόπου, καλλιεργούν και διαιωνίζουν αξίες και ήθη της Ελληνικής φυλής. Υπεύθυνη στάση τέλος σημαίνει σεβασμός στο περιβάλλον που μας φιλοξενεί από την στιγμή που γεννιόμαστε. Είναι σημαντικό να διατηρούμε καθαρό το χώρο μέσα στον οποίο κινούμαστε, δημιουργώντας μια αρμονική ισορροπία, γεγονός το οποίο αντανακλά αυτόματα στον εσωτερικό κόσμο και στην καθημερινή μας κίνηση.
Αυτή η υπεύθυνη θέση που οφείλουμε να λάβουμε όλοι μας απέναντι στις προκλήσεις των καιρών, μπορεί να επαναφέρει στον κοινωνικό μας περίγυρο συνθήκες τάξης και σεβασμού. Η καθημερινή ενεργή παρουσία των πολιτών επανατοποθετεί στην κοινωνία κανόνες δικαίου, ενεργοποιώντας παράλληλα μηχανισμούς αντίδρασης, οι οποίοι σε αντίθετη περίπτωση παραμένουν ανενεργοί. Η συμμετοχή τέλος όλων στην πορεία του κοινωνικού συνόλου μπορεί σε βάθος χρόνου να εδραιώσει την «κοινή λογική» στο πλήθος των πολιτών. Την λογική η οποία εύκολα και άμεσα ξεχωρίζει το άσπρο από το μαύρο, το καλό από το κακό, το δίκαιο από το άδικο, το ηθικό από το ανήθικο. Και αυτό γιατί όταν η «κοινή λογική» τείνει να εκλείψει η κοινωνία των πολιτών μετατρέπεται σε άμορφη μάζα χωρίς κανόνες, χωρίς ισορροπία και σίγουρα χωρίς μέλλον.
