Γλάροι: «Ο άνεμος έγινε ένα ψιθύρισμα στο πρόσωπό τους…».

4.7.2014_Γλάροι ο άνεμος έγινε ένα ψιθύρισμα στο πρόσωπό τουςΓλάροι ονομάζονται διάφορα είδη στεγανοπόδων πτηνών, τα οποία κατατάσσονται στην οικογένεια των λαριδών. Ο γλάρος έχει σώμα ατρακτοειδές και φτερούγες πολύ μακριές και μυτερές. Τα πόδια του έχουν τέσσερα δάχτυλα το καθένα, από τα οποία τα τρία συνδέονται με νηκτική μεμβράνη. Παρόλο που έχει αρκετή αντοχή στο πέταγμα του, δεν είναι πολύ γρήγορος (οι αποστάσεις που διανύει είναι συνήθως αντίθετες από τον άνεμο). Έχει την ικανότητα να επιπλέει πάνω στο νερό ενώ κολυμπά με ευκολία αλλά και κινείται γρήγορα στο έδαφος. Ζει συνήθως σε πολυάριθμες ομάδες κοντά στις θαλάσσιες ακτές, γιατί εκεί μπορεί να βρει πιο εύκολα τροφή. Οι γλάροι συχνάζουν συνήθως σε απομονωμένες και μικρές νησίδες. Οι αποικίες τους συνήθως αποτελούνται από 10 έως 65 ζευγάρια. Τρέφεται με κάθε είδος τροφής και για να την βρει ταξιδεύει μαζί με τα πλοία ή πετά πάνω από λιμάνια. “Κατοικεί” σε μικρές φωλιές που δημιουργεί στις σχισμές των παραθαλάσσιων βράχων ή στις αμμουδιές. Mερικά από τα πολυάριθμα είδη γλάρων είναι:

  • ο βασιλικός η αργυρόχρους γλάρος
  • ο τεφρόχρους και
  • ο μελάγχρους γλάρος.

Ο κοινός ή γελών και ο κοράλλινος είναι είδη γλάρων με μέτριες διαστάσεις. Ο πιο μικρόσωμος γλάρος ονομάζεται “μικρός” και ένα από τα μεγαλύτερα είδη ονομάζεται “μέγας” .

O Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον (Jonathan Livingston Seagull), το μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον Richard Bach το 1970, είναι σχετικό με τις προσπάθειες ενός νεαρού γλάρου να υψωθεί πάνω από το συνηθισμένο.

O Γλάρος Ιωνάθαν είναι ένα πουλί που δεν είναι ικανοποιημένο με το να είναι απλώς ένας γλάρος. Οι άλλοι γλάροι τον αντιμετωπίζουν ως απόβλητο επειδή βγαίνει έξω από τα συνηθισμένα. Σε ένα σμήνος όπου η ατομικότητα είναι παρακινδυνευμένη, ο Ιωνάθαν βρίσκει τον εαυτό του ως μοναχικός και απόβλητος.

Στην επιφάνεια φαίνεται να είναι ένας απλός μύθος ζώων για ένα γλάρο που μαθαίνει πώς να γίνει ο καλύτερος ιπτάμενος όλων των εποχών. Ωστόσο, το βιβλίο είναι πραγματικά για την αυτο-τελειότητα και την αυτοθυσία.

Μετά την εκτέλεση κατορθωμάτων με τεράστιο θάρρος και επιδεξιότητα, ο Ιωνάθαν εκδιώκεται από το σμήνος. Αυτό του δίνει την ελευθερία να αναπτύξει τις ικανότητές του, και έτσι να φτάσει στο ανώτερο επίπεδο των επιτευγμάτων, ένα παράδεισο των ειδών.

Τα μαθήματα που ο Ιωνάθαν μαθαίνει στα ταξίδια του, αντανακλούν τόσο την μεγαλύτερη ηρεμία όσο και την ελευθερία να είναι ο εαυτός του. Βρήκε έναν τρόπο για να επιτύχει περισσότερα. Και μετά γύρισε πίσω για να διδάξει τους άλλους.

«Ο άνεμος έγινε ένα ψιθύρισμα στο πρόσωπό του…».

«Οι γλάροι, δεν χάνουν ποτέ τη σταθερότητα, δεν χάνουν ποτέ τον έλεγχό τους. Αν χάσουν τον έλεγχο της πτήσης τους είναι γι’ αυτούς ντροπή, είναι εξευτελισμός».
«Η θέση ενός γλάρου τη νύχτα είναι στη στεριά».

«Τέτοιες υποσχέσεις είναι μόνο για τους γλάρους που αποδέχονται τα συνηθισμένα. Όποιος αρίστευε μαθαίνοντας, δεν χρειάζεται τέτοιες υποσχέσεις».

«Μπορούμε να ξεπεράσουμε την άγνοια, μπορούμε ν’ αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σαν όντα ξεχωριστά, έξυπνα και επιδέξια. Μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι! Μπορούμε να μάθουμε να πετάμε!».

«Δεν θέλω τιμές. Δεν επιθυμώ να γίνω αρχηγός. Θέλω μόνο να μοιραστώ ότι ανακάλυψα, να δείξω τους ορίζοντες που απλώνονται μπροστά μας».

«Ήταν θλιμμένος όχι από μοναξιά, αλλά γιατί οι γλάροι αρνήθηκαν να πιστέψουν στο μεγαλείο της πτήσης που τους περίμενε. Αρνήθηκαν ν’ ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν».

«Διαλέγουμε τον επόμενό μας κόσμο μέσα από τα όσα μαθαίνουμε σε τούτον. Αν δεν μάθεις κάτι, τότε ο επόμενος θα είναι όμοιος με τούτον, με τους ίδιους φραγμούς και τα ίδια ασήκωτα βάρη που θα πρέπει να ξεπεράσεις».

«Ο παράδεισος δεν είναι τόπος και δεν είναι χρόνος. Παράδεισος είναι το να είσαι τέλειος».
«Κάθε αριθμός είναι ένα όριο και η τελειότητα δεν έχει όρια. Η τέλεια ταχύτητα είναι να βρίσκεσαι εκεί».

«Για να πετάξεις με την ταχύτητα της σκέψης, δηλαδή οπουδήποτε, πρέπει ν’ αρχίσεις γνωρίζοντας πως έχεις κιόλας φτάσει…».