Μήπως ήρθε η ώρα της κατάργησης των Πανελλαδικών Εξετάσεων;

Τελειώνει η αγωνία για τους φετινούς υποψήφιους. Την επόμενη εβδομάδα θα ανακοινωθούν οι βαθμολογίες και στη συνέχεια μέχρι τις 17 Ιουλίου οι μαθητές θα καταθέσουν ηλεκτρονικά τα μηχανογραφικά τους δελτία τα οποία θα κρίνουν το που θα κυμανθούν οι φετινές βάσεις των Πανεπιστημιακών Τμημάτων. Έτσι οι υποψήφιοι θα μάθουν σε ποιο Τμήμα περνούν. Το ερώτημα που δημιουργείται είναι αν το άγχος τελειώνει εδώ. Κάποιοι θεωρούν ότι το άγχος τελείωσε και ότι ο σκοπός ήταν ο υποψήφιος να περάσει σε μια Σχολή. Εκτιμώ όμως ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις το άγχος το επαγγελματικό ξεκινά με την εισαγωγή σε μια Σχολή. Σε πολλές περιπτώσεις ο χρόνος έχει δείξει ότι τυχεροί είναι αυτοί που δεν πέρασαν στο Πανεπιστήμιο και άνοιξαν τα φτερά τους για επαγγελματική αποκατάσταση  αλλού. Σε πολλές περιπτώσεις η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο εγκλωβίζει και εφησυχάζει επικίνδυνα τους νέους.

Για την φετινή χρονιά (2020) χρήσιμο είναι να παραθέσω τον παρακάτω πίνακα:

Πολλές δεκαετίες μιλούν συνεχώς οι κυβερνήσεις για την κατάργηση της «παραπαιδείας». Παρ’ όλα αυτά η «παραπαιδεία» δεν καταργήθηκε και στο βωμό της θυσιάζονται κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια € μειώνοντας αρκετά το οικογενειακό εισόδημα.

Αφού η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο δεν διασφαλίζει την επαγγελματική αποκατάσταση καλό είναι να δημιουργηθεί ένα σχολείο που να μην θυσιάζεται στο βωμό της προετοιμασίας του μαθητή για την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο. Να δημιουργηθεί ένα σχολείο που θα αναδεικνύει τις δεξιότητες του μαθητή και που δεν θα εξαντλεί οικονομικά την οικογένεια πουλώντας το παραμύθι της «δωρεάν παιδείας». Να δημιουργηθεί ένα σχολικό περιβάλλον που δεν θα εξαντλεί τον μαθητή και που θα είναι ευχάριστο γι’ αυτόν. Αυτό το σχολείο πρέπει να παρακολουθεί από κοντά τις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά παράλληλα να στηρίζεται στα ιδεώδη των ανθρώπινων δικαιωμάτων, του αλληλοσεβασμού και της δημοκρατίας. Αυτό το σχολείο θα δημιουργηθεί όταν καταργηθούν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις.

Έχουν χορτάσει τα αυτιά μας να ακούν περί εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων στο χώρο της παιδείας και περί κατάργησης των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Στη χώρα μας, επιχειρείται κάθε φορά να αλλάξει η εκπαίδευση αλλάζοντας συνήθως το σύστημα πρόσβασης των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή το πολύ – πολύ αλλάζοντας βιβλία και αναλυτικά προγράμματα. Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πρέπει να αντιληφθεί δύο πράγματα. Πρώτον ότι «για να αλλάξεις την εκπαίδευση, πρέπει να αλλάξεις τον εκπαιδευτικό» και δεύτερον ότι οι Πανεπιστημιακές σχολές πρέπει να επαναπροσδιοριστούν σε σχέση με την αγορά εργασίας.

Πολλά πανεπιστημιακά τμήματα πρέπει να καταργηθούν και να δημιουργηθούν άλλα πιο χρήσιμα λαμβάνοντας υπόψη τις επαγγελματικές ανάγκες της χώρας μας καθώς και  την νέα τεχνολογική εποχή. Ένα πράγμα δεν έχουμε  αντιληφθεί, ότι η χώρα μας δεν πάσχει από πτυχιούχους. Ο αριθμός αυτών που εισάγονται κάθε χρόνο στα πανεπιστήμια είναι τεράστιος μπροστά στις ανάγκες της αγοράς. Έτσι καταντούν τα ΑΕΙ να βγάζουν στην αγορά εργασίας άνεργους πτυχιούχους. Εδώ χρήσιμο είναι να αναφέρω τον κακό επαγγελματικό προσανατολισμό και τον κακό προγραμματισμό που αφορά το τι πτυχιούχους χρειάζεται η αγορά εργασίας. Η χώρα μας και κατ’ επέκταση το Υπουργείο Παιδείας έπρεπε να έχει προσανατολίσει τις σπουδές προς ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης. Γιατί μη γελιόμαστε όλοι γνωρίζουμε τη γεωγραφία της χώρας μας και το που θα έπρεπε να έχει στραφεί η ανάπτυξη.

Τόσα χρόνια οι ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας δεχόμενες πιέσεις εφάρμοζαν πολιτική μίσθωσης γκαρσονιέρας, δημιουργούσαν καινούργια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ με μια στρεβλή εξακτίνωση σε όλη την ελληνική περιφέρεια. Έτσι φθάσαμε στο σημείο  να έχει γεμίσει η Ελλάδα απ’ άκρη σε άκρη Πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Αυτό δημιούργησε εφησυχασμό και ικανοποίηση στην ελληνική οικογένεια ότι τα παιδιά της σπουδάζουν. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να αποφοιτά κάθε χρόνο απ’ τα Πανεπιστήμια τεράστιος αριθμός πτυχιούχων μη μπορώντας η αγορά να απορροφήσει αυτόν τον αριθμό. Η επιδείνωση της ανεργίας των πτυχιούχων φάνηκε έντονα στις δύσκολες μέρες της οικονομικής κρίσης με αποτέλεσμα στρατιές πτυχιούχων να καταφεύγουν στο εξωτερικό για επαγγελματική αποκατάσταση.

Πρέπει με ορθολογισμό να επαναπροσδιορισθούν τα Πανεπιστημιακά τμήματα. Η χώρα μας διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα που δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκαν επιστημονικά ώστε να προσανατολίσουν τις σπουδές προς τα εκεί. Η τουριστική βιομηχανία, η θάλασσα, η οικολογική γεωργία, ο πολιτισμός, το κλίμα και το υπέροχο φυσικό περιβάλλον έπρεπε να έχουν αποτελέσει την πλατφόρμα όπου επιχειρηματικά και μορφωτικά θα ακουμπούσαν οι σπουδές της σύγχρονης Ελλάδας.

Θεόδωρος  Σταυριανόπουλος, Μαθηματικός-MSc Ηθ. Φιλοσοφίας

ΥΓ1. Το Ελληνικό Δημόσιο ξοδεύει τεράστια ποσά για τις σπουδές των φοιτητών του. Πολλοί από αυτούς όταν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους αναζητούν εργασία στο εξωτερικό. Πολλοί εργάζονται σε δημόσιες υπηρεσίες στο εξωτερικό. Εκτιμώ ότι οι διακρατικές συμφωνίες θα έπρεπε να προβλέπουν ανταποδοτικές εισφορές για τους έτοιμους επιστήμονες που το ένα κράτος παρέχει στο άλλο.