Καίτη Λαμπούση (1949–2019)

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 71 ετών, η αγαπημένη μας Καίτη, σύζυγος του Θεοφάνη Λαμπούση, φίλου, ένθερμου συνεργάτη και γνωστού σε όλους μας για την πολυβραβευμένη φιλόδεντρη δράση του, που διετέλεσε επί 3 και πλέον δεκαετίες προϊστάμενος της Περιφερειακής Δασικής Υπηρεσίας ΝΑ Λακωνίας, ιδρυτής και Πρόεδρος της ιστορικής Φιλοδασικής Επιτροπής και Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων Πελοποννήσου.

Ο ίδιος εκφώνησε και τον  επικήδειο:

Ελπίζω η συγκίνηση να μου επιτρέψει να πω λίγα λόγια. Δε θα σας κουράσω.
Κατευοδώνουμε και συνοδεύουμε στην τελευταία κατοικία του ένα σεβαστό πρόσωπο.
Τα παιδιά μας: H Ολυμπία, ο Αλέξης, η Χριστίνα, ο Άγγελος.
Tα εγγόνια μας: Ο Βασίλης, ο Θεοφάνης ο πρώτος, η Αικατερίνη, η Μαρία, η Άρτεμης  και ο Θεοφάνης ο δεύτερος.

Όλοι, συγγενείς και φίλοι, πάνδημη ἡ κοινωνία, έγινε λαϊκό προσκύνημα, πρωτοστατουντος του Δημάρχου μας [Ἡρακλῆ Τριχείλη], με επικεφαλής τον πνευματικό μας πατέρα και οδηγό τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Εὐστάθιο, τόν πατέρα Γεράσιμο [Ἀρχιμανδρίτη, Προϊστάμενο Ἱ.Ν.Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ Μολάων], τόν πατέρα Στυλιανό, τους σεβάσμιους πατέρες, Ιερείς της περιφέρειας.

Ένα πρόσωπο αναγνωρίσιμο, καλοσυνάτο, πρόσχαρο, κοινωνικό, συμπονετικό, μέ οξυδέρκεια και σοφία, με πλούσια μόρφωση και με ευρύτατες αντιλήψεις, άμεμπτο, ηθικό, ακέραιο, εργατικό και φιλικό. Δεν είχε εχθρούς. Κανέναν. Μόνο φίλους.
Μία λάμπουσα προσωπικότητα, πεποικιλμένη με τις αρετές της σύνεσης, της ἐνσυναίσθησης, της ταπεινότητας, της σεμνότητας, της απλότητας, της λιτότητας, αλλά και του αλτρουϊσμού. Και όλα αυτά περιβεβλημένα με το περίβλημα της αγάπης.

Μια τέλεια επαγγελματίας, αρίστη έμπορος, με το μνημειώδες κατάστημα «Ότι Ἐκλεκτόν», με είδη δώρων πολυτελείας, εορτών, γάμων, βαπτίσεων, κοσμημάτων, σχολικών, καλλυντικών.

Η ιδανική σύζυγος, η άξια μητέρα, άριστη παιδαγωγός, ἡ οποία μου χάρισε δύο υπέροχα αγόρια και τις καταπληκτικές κόρες. Η ιδανική, η ευγενέστατη, η αρχόντισσα με την πραγματική έννοια του όρου, η Καίτη.

Καίτη, δε θέλησες να γεράσεις. Δεν ήθελες να γίνεις γιαγιούλα με τη μαγκουρίτσα. Ήθελες να αφήσεις την ανάμνηση της αγέρωχης, της πρόσχαρης, με το χαμόγελο αρχοντοπούλας κυρίας.

Για όλους εμάς δεν έφυγες. Απλώς άλλαξες παροικία. Και ήδη ζεις και θα ζεις για πάντα ἐν χώρα ζώντων, μεταξύ των Αγίων και των δικαίων. Μετέστης προς την ζωή, εκεί όπου η μελωδία και ο χορός των αγγέλων. Και σήμερα μας βλέπεις εξ ουρανού και χαίρεις με τη χαρά μας εδώ στη γη και για την πρόοδο των παιδιών μας.

Τον αγώνα τον καλό αγωνίστηκες, τον δρόμο τετέλεκας, την πίστη εις το ακέραιο τετήρηκας. Απόκειται σοι λοιπόν ο της δικαιοσύνης στέφανος, ον αποδώσει Κύριος πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν Αυτού.

ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ Καίτη.
Πρέσβευε υπέρ ημών.
Καλή αντάμωση.
Θερμά σε ευχαριστούμε για όσα μας προσέφερες.
ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ.
Στο καλό Καίτη.
Στο ΚΑΛΟ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.