Με τι υλικά θα χτίσουν το μέλλον τους τα νέα παιδιά;

Η γελοιότητα ζει το μεγαλείο της. Οι συνεδριάσεις στο Ελληνικό Κοινοβούλιο συνεχώς διολισθαίνουν προς τα εκεί. Οι αντιπαραθέσεις   που ακούγονται είναι σε έντονο ύφος (γκρίνια) χαμηλού επιπέδου και ευτράπελες. Οι θέσεις των κομμάτων πλέον διαμορφώνονται σύμφωνα με την θέση που κατέχουν στον πολιτικό χάρτη, αν βρίσκονται στην αντιπολίτευση λένε άλλα και άλλα αν είναι στην Κυβέρνηση. Αυτή είναι πλέον η συνταγή. Ο ασθενής όμως με τέτοιες συνταγές δεν θεραπεύεται.

Ο πολιτικός βίος ενόψει προεκλογικής περιόδου παραδόθηκε στην ψηφοθηρία  χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά ως «όχημα» την συμφωνία των Πρεσπών. Ξαφνικά πολλοί από τους πολιτικούς μας έγιναν εθνικοπατριώτες και χρησιμοποιούν ως ασπίδα το Μέγα Αλέξανδρο και την Μακεδονία. Οι βουλευτές  έχουν σε πλεόνασμα το ψέμα  και αλλάζουν στρατόπεδα χωρίς να σέβονται την λαϊκή ετυμηγορία και την εντολή που τους εξέλεξε. Κάποιοι από τους βο(υ)λευτές ταυτίζουν την πολιτική τους καριέρα με την έκδοση ενός εισιτηρίου που σου δίνει  την δυνατότητα να ταξιδέψεις με διάφορα μέσα μεταφοράς σε μια διαδρομή.

Οι εκπαιδευτικοί καθημερινά διαπιστώνουμε την απελπισία και την απόγνωση που έχουν περιέλθει οι μαθητές μας. Κάποτε το σχολείο διαμόρφωνε συνειδήσεις σήμερα πλέον όχι. Το λέω αυτό γιατί ο δάσκαλος μιλά σε ένα ακροατήριο 20 ατόμων ενώ ο δημοσιογράφος-παρουσιαστής της τηλεόρασης και τα social media απευθύνoνται με έναν πιο «φτιασιδιάρικο» τρόπο  σε ακροατήριο χιλιάδων ατόμων. Εκτιμώ ότι ο δάσκαλος που ξέραμε πλέον πέθανε!!!  Με τι υλικά τελικά θα χτίσουν το μέλλον τους τα νέα παιδιά;

Θεόδωρος Σταυριανόπουλος, Μαθηματικός – MSc Ηθ. Φιλοσοφίας