Ο χορός και η κίνηση ως θεραπευτικά μέσα

Η χοροθεραπεία εστιάζει στο υγιές κομμάτι του ανθρώπου και προσπαθεί να τον βοηθήσει να το ξαναβρεί. Από την Ιωάννα Κουτίβα, χοροθεραπεύτρια (www.synkinoumai.gr), μέλος της Ένωσης Χοροθεραπευτών Ελλάδος.

Η χρήση του χορού ως θεραπευτικού μέσου χάνεται στα βάθη των αιώνων και είναι παγκόσμια. Στους πρωτόγονους λαούς ήταν βασικό στοιχείο των σαμανικών θεραπευτικών τελετουργικών. Ο χορός συνόδευε τον άνθρωπο στην κοινωνική του ζωή, στις γιορτές, στις θρησκευτικές τελετές. Η θεραπευτική αξία του χορού αποτέλεσε τη βάση για την εδραίωση της χοροθεραπείας στον 20ό αιώνα. Η χοροθεραπεία αναπτύχθηκε σε ψυχιατρικά νοσοκομεία από δασκάλες χορού.

Από τη δεκαετία του ’70 διδάσκεται στα πανεπιστήμια των Η.Π.Α. και λίγο αργότερα στην Ευρώπη. Η επιστημονική έρευνα στον χώρο της χοροθεραπείας ολοένα διευρύνεται. Στην Ελλάδα η χοροθεραπεία εφαρμόζεται από το 1987, ενώ το 1993 ιδρύθηκε η Ένωση Χοροθεραπευτών Ελλάδος (http://www.gadt.gr/).

Τι είναι η χοροθεραπεία
Η χοροθεραπεία, ή αλλιώς χοροκινητική θεραπεία, είναι μια μορφή σωματικής ψυχοθεραπείας μέσω της κίνησης και του χορού που προωθεί και στηρίζει τη διαδικασία συνειδητότητας του σώματός μας και στοχεύει στην ισορροπία μεταξύ σώματος, ψυχής και νου, καθώς αυτά αποτελούν ένα όλον. Το άτομο, συμμετέχοντας δημιουργικά, προάγει τη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική του ολοκλήρωση.

Η χοροθεραπεία συγκαταλέγεται στις θεραπείες μέσω της τέχνης, με τη βοήθεια των οποίων οι αγχωτικές και απωθημένες καταστάσεις αναδύονται μέσω της δημιουργικότητας που όλοι έχουμε μέσα μας, και που μπορεί να καλλιεργηθεί. Συχνά, οι ενήλικοι χρησιμοποιούν λέξεις για να εκλογικεύσουν τα συναισθήματά τους και έτσι αποξενώνονται από αυτά. Η τέχνη αποτελεί τον καταλύτη που μειώνει τις ψυχολογικές άμυνες και ενισχύει τη δυνατότητα του ανθρώπου να εκφραστεί.

Βασικές αρχές
Στο σώμα μας αποτυπώνονται όλες οι εντάσεις και οι συγκρούσεις. Αν δεν αποφορτιστεί, τότε το σώμα υποφέρει. Η περιορισμένη σωματική έκφραση, το «φτωχό» κινητικό λεξιλόγιο, αντανακλά μια αντίστοιχη περιορισμένη ψυχική κατάσταση. Κατά συνέπεια, το εύρος της συναισθηματικής έκφρασης, της αντιληπτικής ικανότητας και των διαπροσωπικών σχέσεών μας μειώνεται.

Στόχοι 
Ο στόχος της χοροθεραπείας είναι η συνειδητότητα του σώματος, καθώς και η διεύρυνση του κινητικού μας λεξιλογίου με σκοπό το υγιές σώμα. Η χοροθεραπεία ειδικότερα,
στοχεύει στην:
*Αποφόρτιση από το άγχος και την ένταση.
*Βελτίωση της σχέσης μας με το σώμα και τον εαυτό μας.
*Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης.
*Ενδυνάμωση της ικανότητας επικοινωνίας.
*Απόλαυση της χαράς της ύπαρξής μας.
*Πρόληψη και αντιμετώπιση ψυχικών, συναισθηματικών και ψυχοσωματικών προβλημάτων, όπως π.χ. οι αγχώδεις και διατροφικές διαταραχές.
*Αυτοθεραπεία του ατόμου μέσω της επανάκτησης της χαμένης δύναμής του.

Η συνεδρία
Μια συνεδρία, ατομική ή ομαδική, διαμορφώνεται σύμφωνα με τις ανάγκες των ατόμων. Συνήθως υπάρχει ένα λεκτικό μέρος, δηλαδή συζήτηση, τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος της συνεδρίας, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το καταλαμβάνει η κίνηση.

Ο χοροθεραπευτής
Σύμφωνα με τα κριτήρια που ισχύουν διεθνώς, για να θεωρείται κάποιος/-α επαγγελματίας χοροθεραπευτής/-τρια, θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει ένα διετές ή τριετές μεταπτυχιακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα χοροθεραπείας, που περιλαμβάνει προσωπική θεραπεία, θεωρητική κατάρτιση, πρακτική εξάσκηση και εποπτείες.

Πού απευθύνεται 
Η χοροθεραπεία απευθύνεται και εφαρμόζεται σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις πληθυσμιακές ομάδες, όπως π.χ. σε παιδιά, εφήβους, σε άτομα με μαθησιακές δυσκολίες ή
με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, σε εξαρτημένους από ουσίες, σε άτομα με διατροφικές διαταραχές, σε ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Επίσης, χρησιμοποιείται στην ψυχιατρική, στην αντιμετώπιση των νευρώσεων, καθώς και για την υποστήριξη των ογκολογικών ασθενών.
Δεν προϋποθέτει καμιά εμπειρία στον χορό. Μπορεί να είναι βραχείας
ή μακράς διαρκείας και να εφαρμοστεί ως αυτόνομη, παράλληλη ή συμπληρωματική θεραπεία.

Αξίζει να αφήσουμε το σώμα να εκφραστεί για όσα διστάζει το στόμα να πει. Χορεύοντας τον
«χορό της ζωής» του, ο άνθρωπος παίρνει την ευθύνη της ζωής του, γνωρίζει τον εαυτό του
και τους άλλους, μπορεί να ζήσει ελεύθερα και με χαρά, γιατί η κινητική έκφραση και ο χορός
είναι εμπειρίες χαράς.

 

 

Πηγή: vita.gr