Μοναχός της χριστιανικής εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 26 Νοεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Νίκων.
Ο Νίκων έζησε τον 10ο αιώνα και καταγόταν από τον Πολεμωνιακό Πόντο, περιοχή της βορειοανατολικής Μικράς Ασίας. Οι πηγές διίστανται εάν ήταν Αρμένιος ή Έλληνας. Μόνασε σε μονή της πατρίδας του και άρχισε να κηρύσσει το λόγο του Θεού στην ευρύτερη περιοχή της Μικράς Ασίας. Στα κηρύγματά του επαναλάμβανε συχνά τα λόγια του Ιωάννη του Πρόδρομου στον ποταμό Ιορδάνηνη, «μετανοείτε, μετανοείτε», εξ ου και η προσωνυμία που τον συνοδεύει, ο «Μετανοείτε».
Μετά την ανάκτηση της Κρήτης από τους Βυζαντινούς από τον μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Β’ Φωκά (963-969) και την εκδίωξη των Αράβων (961) από το νησί, ο Νίκων πήγε στην Κρήτη κι εργάστηκε με πάθος και ιερό ζήλο για τον εκχριστιανισμό των κατοίκων της. Στη συνέχεια επισκέφθηκε πολλές περιοχές της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου όπου κήρυττε.
Τελικά, κατέληξε στη Σπάρτη, την οποία αγάπησε περισσότερο κι από την πατρίδα του. Εκεί έκτισε μεγαλοπρεπή μονή και ανέλαβε να επαναφέρει στο δρόμο του Θεού τους ντόπιους απίστους. Αφού εξεδίωξε τους Εβραίους, επειδή τους θεώρησε υπεύθυνους για λοιμική νόσο που έπληττε την περιοχή, εκχριστιάνισε τους εγκατεστημένους στον Ταΰγετο Σλάβους, με τη βοήθεια του επισκόπου Λακεδαίμονος Θεόπεμπτου και του βυζαντινού στρατηγού Βασιλείου Απόκαυκου.
Ο Νίκων πέθανε ειρηνικά στη Σπάρτη το 998. Η επιρροή του στους κατοίκους των περιοχών της Ελλάδας, όπου κήρυξε και θαυματούργησε, υπήρξε μεγάλη. Γι’ αυτό ανακηρύχθηκε όσιος από την Εκκλησία κι έγινε ο πολιούχος της Σπάρτης και προστάτης ολόκληρης της Λακεδαίμονος.
Απολυτίκιο
Χαίρει έχουσα η Λακεδαίμων, θείαν λάρνακα, των σων λειψάνων, αναβρύουσαν πηγάς των ιάσεων, και διασώζουσαν πάντας εκ θλίψεων, τους σοι προστρέχοντας Πάτερ εκ πίστεως. Νίκων Όσιε, Χριστὸν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Πηγή: sansimera.gr