Η «Σονάτα του Σεληνόφωτος» στο Κάστρο Μονεμβασίας

Άφησε με να έρθω μαζί σου
λίγο πιο κάτου, ως την μάντρα του τουβλάδικου,
ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται
η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο,
τόσο αδιάφορη κι άυλη
τόσο θετική σαν μεταφυσική
που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις
πως υπάρχεις και δεν υπάρχεις
πως ποτέ δεν υπήρξες, δεν υπήρξε ο χρόνος κι η φθορά του.
Άφησε με να έρθω μαζί σου…..

Τούτα τα λόγια ακούστηκαν στη πλατεία μπροστά από το σπίτι του Γιάννη Ρίτσου στο Κάστρο Μονεμβασίας από τον καθηγητή Φιλολογίας κ. Ιωάννη Καπούτση, ο οποίος παρουσίασε τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» σε παιδιά του Γυμνασίου Αράχωβας.  Η Σονάτα του Σεληνόφωτος, από τα πιο αγαπημένα και γνωστά ποιήματα  του Ρίτσου, είναι ένας σκηνικός μονόλογος, μια «εκ βαθέων» εξομολόγηση, μια παρατεταμένη ικεσία για ζωή κι ελπίδα, μέσα από ροή παραστάσεων και συμβόλων.

Εκεί τους συναντήσαμε την Κυριακή 6 Απριλίου 2014, τους παρακολουθήσαμε και μιλήσαμε μαζί τους. Στα πλαίσια πολιτιστικού προγράμματος επισκέφθηκαν Κάστρα της Ελλάδας, συνοδευόμενοι από τους εκπαιδευτικούς κ. Ιωάννη Καπούτση, καθηγητή Φιλολογίας, κ. Κωνσταντίνο Χρυσαφόπουλο, καθηγητή Φυσικής και κα. Ελένη Παναγιωτακοπούλου, καθηγήτρια Γαλλικών. Από την Ακροκόρινθο, στη Μεθώνη, Κορώνη, Πύλο, Μονεμβασία και Σπάρτη. Σε κάθε Κάστρο από μία εργασία αλλά και ένα θεατρικό. Όλες οι εργασίες αφού συγκεντρωθούν πρόκειται να παρουσιαστούν τόσο στο σχολείο τους όσο και στο διαδίκτυο. Πολλά από τα  παιδιά όπως μας είπαν συμμετέχουν στη θεατρική ομάδα του σχολείου και στις 26 και 27 Ιουνίου στην Αράχωβα θα παρουσιάσουν το θεατρικό «Οι μικροί Φαρισαίοι» του Δημήτρη Ψαθά.

Μιλήσαμε με παιδιά και εκπαιδευτικούς για το πως βλέπουν το τόπο μας και για τις εντυπώσεις τους από τη Μονεμβασία. Η μαθήτρια Μαρία Σπαχή μας είπε: «Το Κάστρο είναι εξαιρετικό, δεν έχει αλλοιωθεί και συντηρείται καλά», ενώ η Μαρία-Παρασκευή Κάζιου συμπληρώνει: «Είναι εντυπωσιακό ότι κατοικείται και οι άνθρωποι εδώ είναι σα να ζουν σε άλλη εποχή». Η καθηγήτρια Ελένη Παναγιωτακοπούλου μας δήλωσε: «Από το τόπο εντυπωσιάστηκα και η συγκίνηση είναι μεγάλη. Εύχομαι πραγματικά να διατηρηθεί όπως είναι και να μην αλλοιωθεί».

Η ευχή μας: Η μοναδικότητα και η φυσιογνωμία του Κάστρου να συνοδεύει την πορεία της ζωής τους και ο πολιτισμός να αποτελεί βασική αρχή στην σκέψη τους.