Μικρά αποσπάσματα από μια “Κρύπτη Φωτός”

Όταν ένα βιβλίο πέφτει στα χέρια σου τυχαία και ανακαλύπτεις στις σελίδες του μικρούς θησαυρούς, νιώθεις την ανάγκη να τους μοιραστείς. Απολαύστε.

Πορτρέτο

οι εικόνες έμειναν στην ακροθαλασσιά
χρωματίστηκαν
απ’ το χρυσό του καλοκαιριάτικου ήλιου
απ’ τον αέρα, τα πουλιά, το χιόνι
καθένα τους μια πινελιά
στο πορτρέτο του έρωτα

Ανταύγειες σιωπής

κοιτούσαν στο ίδιο σημείο
χωρίς να μιλούν
χωρίς ν΄ανταλλάσσουν ματιές
ένα φύλλο έπεσε

κι αμέσως έστρεψαν το βλέμμα

Η συγγραφέας

Η Γεωργία Γιαννιού γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά, μουσική (πιάνο, ανώτερα θεωρητικά) και ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά). Αποφοίτησε με άριστα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στα πανεπιστήμια του Λονδίνου: UVL, LSE ΚΑΙ Queen Mary σε θέματα Εμπορικής Διαιτησίας, Ναυτικού Δικαίου, Θαλασσίων Μεταφορών και Ναυτασφάλισης. Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο ΕΚΕΒΙ και στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πειραιά με δασκάλους τους ποιητές Στρατή Πασχάλη και Γιάννη Ευθυμιάδη αντίστοιχα. Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά και δικηγορεί από το έτος 1990. Είναι μητέρα ενός αγοριού.

Από το οσπιθόφυλλο

Κρατώ στα χέρια μου μια εκ βαθέων κατάθεση. Μια βουτιά στα “πελάγη των φωνηέντων” της ψυχής, όπου το παρελθόν γίνεται “θυμίαμα”. Είναι η ώρα της απόφασης. Με βήματα ανάμεσα σε στέγες από “πάστα αμυγδάλου” και “καλόγηρους που θρηνούν”, θα έλεγες πως οι άγγελοι με τα φτερά τους κυκλώνουν τις λέξεις και τις καλούν σε απολογία.
Η ΚΡΥΠΤΗ ΦΩΤΟΣ κινείται σε κλίμα ονείρου χωρίς φαντασία και φαντασίας χωρίς όνειρο. Ο μύθος του σπηλαίου του Πλάτωνα γίνεται “καμπούρα στη ράχη” και η έξοδος στο φως, αποστολή. Ο ρεαλισμός του “καναπέ” φωτιά στην καθημερινότητα και οι αποδεσμεύσεις “αναμασημένες και ξερασμένες”.
Το “χάρτινο καραβάκι” σου δεν παραιτείται. Η “λύτρωση” και η “Μήδεια που θα σαγηνέψει το “θηρίο” δίνουν χώρο στο ξετύλιγμα της σκέψης και οι κραδασμοί της ελευθερίας καταλαγιάζουν, όταν αυτή χαρίζεται, μέσα από μια “ερωτική δέηση”. Μέσα σε κάθε “Μυστήριο” συντελείται μια “ηδονή” και τότε Μυστήριο και ηδονή γίνονται ‘δυο κόκκινα στίγματα… Μαργαρίτα Στ. Κοντού.

 

Πηγή: clickatlife.gr