Συναυλία Αργύρη Μπακιρτζή στη Καβάλα

Η δημιουργία του String Theory Ensemble «ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» ήταν μια ιδέα των Γ. Πατεράκη και τη Μ. Πλουμή και ο «Παράξενος Κόσμος» το παρθενικό τους project, που μαζί με τον Α. Μπακιρτζή παρουσίασαν το Φεβρουάριο του 2012 στην αίθουσα Baumstrasse στην Αθήνα. Ακολούθησε το «CHEAP: low quality – high fun», αρχικά με τη συμμετοχή της Στ. Παυλίκου και αργότερα και του Α.Μπακιρτζή, ένα project-αφιέρωμα στη μπαναλιτέ που μπορεί να εκληφθεί είτε ως μουσική φάρσα, είτε ως γενικότερη θέση απέναντι στον κόσμο που μας περιβάλλει, προσεγγίζοντας το απλό αλλά θεμελιώδες ζήτημα «πώς να εμπιστευτούμε την κρίση μας για τα πράγματα, όταν αυτή έχει σφυρηλατηθεί μέσα από τόσα στερεότυπα;». Στη συνέχεια ένα μεγάλο project, το «D.E.A.T.H – Dual Existence Assertive Theory Hoax»,  ένα σύνθετο έργο με μουσική, βίντεο και αφήγηση, με 15 μελές σχήμα μουσικών, χορευτών και ηθοποιών, βασισμένο στην “Έβδομη Σφραγίδα” του Μπέργκμαν και τις παραδοχές της σύγχρονης φυσικής περί αντίληψης της πραγματικότητας μέσω των ανθρώπινων αισθήσεων. Στην Καβάλα το String Theory Ensemble παρουσιάζει φέτος, εξελειγμένο, την Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015, το παρθενικό του εγχείρημα, μετά από επτά συναυλίες στην αίθουσα συναυλιών Athenaeum και συναυλίες σε Ικαρία και Λάρισσα.

Ξεναγήστε μας στον «παράξενο κόσμο» της παράστασης. -Κίνητρο των εμπνευστών της παράστασης δεν ήταν ο νεωτερισμός και η πρωτοτυπία. Παίζοντας για το κέφι τους μερικά βράδια, γοητεύτηκαν απ’ το παράξενο δέσιμο του πιάνου με το λαγούτο και προχώρησαν πιο πέρα, εξερευνώντας τους μουσικούς κόσμους  τους, κόσμους  που μπορούν να είναι το ίδιο εμβριθείς όσο και φιλάρεσκοι, το ίδιο εσωτερικοί όσο και φανταχτεροί, μπόρεσαν να δουν τον Χιώτη δίπλα στον Liszt, είτε ως αχαλίνωτους επιδειξιομανείς δεξιοτέχνες είτε ως πληθωρικούς καταρράκτες χαράς και εξωστρέφειας, το ηπειρώτικο μοιρολόι δίπλα στη σονάτα Scarlatti, ως απομακρυσμένο, μοναχικό στοχασμό, ως απόμακρο εσωτερικό μονόλογο γύρω απ’ τα πράγματα αυτού του κόσμου (αποσπάσματα από το πρόγραμμα της πρώτης παράστασης του σχήματος, 11.2.2012).

Ποια στοιχεία συνθέτουν το ετερόκλητο ρεπερτόριό της; –Ετερόκλητες θα χαρακτήριζα και τις μουσικές καταβολές των συντελεστών της. Η  μουσική αυτή παράσταση με τον ασυνήθιστο συνδυασμό οργάνων (παραδοσιακό λαούτο και κλασικό πιάνο), τις μεγάλες δεξιοτεχνικές απαιτήσεις και τις ξαφνικές εναλλαγές ύφους, αποτελείται από ένα ετερόκλητο ρεπερτόριο με ραψωδίες Λίστ δίπλα σε σουίνγκ και δημοτικά τραγούδια, πρελούντια Ραχμάνινοφ δίπλα σε βαλκανικές μουσικές και σονάτες Σκαρλάτι δίπλα σε fados και τραγούδια των Χειμερινών Κολυμβητών.

Ποιος είναι ο δικός σας «ρόλος» σε αυτό το εγχείρημα; –Εμπνευστές και εργάτες της παράστασης είναι η Πλουμή και ο Πατεράκης. Απ’ την πρώτη στιγμή που τους συνάντησα είδα οίστρο, πολλή δεξιοτεχνία, πολλές μουσικές γνώσεις και πολλές ώρες εργασίας και προβών. Ίσως κατά κάποιον τρόπο να τους ενέπνευσα, αφού επέλεξαν να μου κάνουν την τιμή να επεξεργαστούν τραγούδιά μου και να μου προτείνουν να τα ερμηνεύσω.

(από συνέντευξη του Α. Μπακιρτζή)