Για την Καίτη μας

«Στα μάτια παίζει τ’ άστρο της αυγής, ο ήλιος πλένει τ’ όνειρο της γης, πλατύ ποτάμι και βαθύ κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί…. Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας, να μας θυμάσαι και να μ’ αγαπάς…»

Ο ουρανός έκλαψε στις 3 Μαΐου 2015, ημέρα που η κοινότητα της Μονεμβασίας αποχωρίστηκε για πάντα ένα αξιόλογο και αγαπητό τέκνο της, την Καίτη Γιανναράκη. Η τοπική και όχι μόνο κοινωνία θρήνησε με λυγμούς γιατί αποχωρίστηκε μια καλή και άξια μάνα, μια καλή και αγαπητή φίλη.

Ήταν Αύγουστος του 1965 όταν ο Πανάγος και η Αλεξάνδρα Γιανναράκη απέκτησαν το πρώτο από τα δυο παιδιά τους, την Καιτούλα. Εκείνο το μικρό κοριτσάκι μεγάλωσε σιγά-σιγά, έκανε τα πρώτα του βήματα στο τότε διθέσιο Δημοτικό Σχολείο της Μονεμβασίας. Ο χρόνος κύλησε τόσο γρήγορα και η Καίτη απέκτησε δυο πολύ καλά παιδιά, ενώ επί 12 συνεχή έτη υπηρέτησε τον πολίτη μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Στις 2 Μαΐου 2015, η Καίτη μας έκλεισε τον επίγειο κύκλο της αφήνοντας στο τόπο ένα μεγάλο κενό και σε όλους μας ένα μεγάλο γιατί. «Γιατί έγινε αυτό. Γιατί ο Θεός επιτρέπει να χάνονται νέοι άνθρωποι;» είναι ένα ερώτημα που βασανίζει τη σκέψη μας, ένα ερώτημα για το οποίο δεν βρίσκονται σκέψεις λογικές να το απαντήσουν. Και τότε έρχονται λόγια σοφών Γερόντων, λόγια ανθρώπων που έζησαν κοντά στο Θεό να δώσουν τη δική τους απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. « Δεν υπάρχει θάνατος αλλά μετάβαση σε μια άλλη ζωή» μαρτυρούν τα λόγια σοφού Γέροντα του αιώνα μας. Και η επίγεια μας πορεία δεν είναι τίποτα άλλο παρά το εισιτήριο για αυτή την άλλη, τη παντοτινή και άφθαρτη ζωή.

Η επί γης πορεία μας είναι η μοναδική ευκαιρία προκειμένου να ανεβούμε την προς τον ουρανό κλίμακα. Η αγαπητή μας Καίτη μέσα από τα έργα και τις πράξεις της, μέσα από την όλη πορεία και στάση που κράτησε είναι βέβαιο ότι κέρδισε αυτό το εισιτήριο. Είναι βέβαιο ότι Άγγελοι Θεού οδήγησαν την ψυχή της στην ουράνια κατοικία σε χώρους γεμάτους αγάπη και ηρεμία.

Καίτη μας έφυγες από τη γη αλλά άφησες παρακαταθήκη τον τρόπο ζωής σου. Μας δίδαξες να αγαπάμε και να βοηθάμε τους ανθρώπους.  Να ζούμε τη κάθε στιγμή με χαμόγελο, χωρίς εντάσεις, χωρίς μίσος και φθόνο για τον συνάνθρωπό μας. Αυτά τα διδάγματα οφείλουμε να κρατήσουμε βαθιά μέσα μας. Οφείλουμε να σε θυμόμαστε πάντα και να κρατάμε αναμμένο το καντήλι σου. Τότε θα ζεις για πάντα μέσα ση καρδιά μας και δεν θα ξεχαστείς ποτέ.

Θα σε θυμόμαστε πάντα γλυκιά μας Καίτη. Καλό σου ταξίδι…

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ 

Την αγαπημένη μας Καίτη που κηδέψαμε την Κυριακή 3 Μαΐου 2015 και ώρα 11:00 στον Ιερό Ναό του Οσίου Λεοντίου,

Θερμά ευχαριστούμε:

Όλους όσους παρακολούθησαν την εξόδιο ακολουθία και συμπαραστάθηκαν στο βαρύ πένθος μας για το θάνατό της, καθώς και για την αγάπη που έδειξαν στο πρόσωπο της Καιτούλας μας.

Η οικογένεια