Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα χωριό που καταλήστευε ένας άγριος και απάνθρωπος Δράκος ζούσε και μια παρέα από δεκατρία παιδιά, πολύ ζωηρή και ατίθαση. Το δέκατο τρίτο μέλος της παρέας, ο Δεκατρής, κούτσαινε από το ένα πόδι, όμως ήτανε πάρα πολύ έξυπνος, πράγμα που εξισορροπούσε τα φυσικά του ελαττώματα.
Αυτή του την εξυπνάδα δεν μπόρεσαν ποτέ να του τη συγχωρέσουν τα άλλα μέλη της παρέας, γι’ αυτό κατά καιρούς έψαχναν δικαιολογίες ώστε να τον διώξουν από κοντά τους, είτε αναθέτοντάς του τις βαρύτερες δουλειές είτε δημιουργώντας του εμπόδια για να τον κάνουν να φύγει από μόνος του.
Αυτός όμως, με την ευστροφία του, πάντα κατόρθωνε να ξεπερνάει τις δυσκολίες και να γυρνάει στην παρέα του, σαν να μη συμβαίνει τίποτα…
Εκδόσεις: Λιβάνη
Συγγραφέας: Δάγλας Αριστείδης
Γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στο Μεγανήσι της Λευκάδας. Σπούδασε Νοσηλευτική στο ΤΕΙ της Αθήνας και δάσκαλος στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και έχει ενεργό συμμετοχή στα κοινά του επαγγελματικού κλάδου των Νοσηλευτών από το 2006 μέχρι σήμερα.
Ασχολείται με τη συγγραφή και την επιμέλεια άρθρων, δοκιμίων, επαγγελματικών και λογοτεχνικών κειμένων ως διευθυντής σύνταξης, επί σειρά ετών, του περιοδικού της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Νοσηλευτικής Ομοσπονδίας και της μηνιαίας εφημερίδας της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδας. Έχει επίσης αρθρογραφήσει σε εφημερίδες, περιοδικά και ιστολόγια τόσο του χώρου της υγείας, όσο και γενικότερου ενδιαφέροντος και προσανατολισμού.
Η ενασχόλησή του με τη συγγραφή των «Μεγανησιώτικων Παραμυθιών» συνδέεται άρρηκτα με τις παιδικές του μνήμες από τις διηγήσεις του περιβάλλοντος της οικογένειας και της γειτονιάς του χωριού του, του Κατωμερίου Μεγανησίου Λευκάδας. Πηγή έμπνευσης όμως είναι τα δύο του παιδιά, η Αλίκη και ο Λάμπρος, τα οποία έχει την τύχη να μεγαλώνει με τη σύζυγό του Ελένη.
Ζει στην Αθήνα και εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας.