Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» του Μάνου Χατζιδάκι

Στις 27 και 28 Νοεμβρίου το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών φιλοξενεί την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη μουσική διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού, για να παρουσιάσουν το μοναδικό «Χαμόγελο της Τζοκόντας» και το «Blue» του Μάνου Χατζιδάκι.

Για δύο βραδιές δύο μοναδικά έργα του Μάνου Χατζιδάκι, το μυθικό «Χαμόγελο της Τζοκόντας» και το σάουντρακ από τη χολιγουντιανή παραγωγή της Paramount  «Blue», που γυρίστηκε το 1968 στην Αμερική σε σκηνοθεσία του Silvio Narizzano και πρωταγωνιστή τονTerence Stamp, παρουσιάζονται στο Μέγαρο Μουσικής. Και τα δύο έργα τα έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι συναυλίες αυτές όμως, σηματοδοτούν κι ένα επετειακό γεγονός για το «Χαμόγελο της Τζοκόντας», μιας και το 2015 συμπληρώνονται 50 χρόνια από την κυκλοφορία του έργου. Είναι γεγονός μάλιστα, ότι την ημέρα της πρώτης συναυλίας, θα παρουσιαστεί η στερεοφωνική μορφή του έργου, όπως είχε αποτυπωθεί μόνο στην αμερικάνικη έκδοσή του από το original stereo master που στάλθηκε πρόσφατα από την Αμερική. Η έκδοση αυτή θα περιέχεται σε συλλεκτικό κουτί και θα περιλαμβάνει έναν ακόμη ψηφιακό δίσκο με τον Μάνο Χατζιδάκι να παίζει στο πιάνο έξι από τα θέματα του έργου στην πρωτότυπη ηχογράφησή τους. Θα είναι η πρώτη φορά που το ντοκουμέντο αυτό θα παρουσιαστεί στο κοινό.

Η ιστορία του Χαμόγελου της Τζοκόντας

Το μοναδικό αυτό έργο του Μάνου Χατζιδάκι ηχογραφήθηκε το 1965 στη Νέα Υόρκη σε παραγωγή του θρύλου Κουίνσι Τζόουνς κι έχει πουλήσει πάνω από 3 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Το άλμπουμ αυτό περιλαμβάνει δέκα ορχηστρικά τραγούδια, τα οποία γράφτηκαν αρχικά για φωνή και μάλιστα για τη φωνή της Ζακλίν Ντανό.

Στην πρώτη του κυκλοφορία στη Νέα Υόρκη ο δίσκος περιελάμβανε 12 κομμάτια. Κατά την ελληνική κυκλοφορία του όμως, τα δύο κομμάτια, «Οι αθλητές» και «Ο στρατιώτης», δεν βρίσκονταν ανάμεσα στα κομμάτια του δίσκου.

Το άλμπουμ επαναηχογραφήθηκε μετά την πρώτη του κυκλοφορία και όλα τα νέα εξώφυλλα, εκτός από της πρώτης κυκλοφορίας, απεικόνιζαν τη Μόνα Λίζα

Τα δέκα αυτά τραγούδια γράφτηκαν μ’ ένα συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων. Το βασικό θέμα που διατρέχει ολόκληρο το άλμπουμ είναι η ιστορία μιας μοναχικής γυναίκαςσε μια μεγάλη πόλη, την οποία  Μάνος Χατζιδάκις συνάντησε εντελώς τυχαία στην Νέα Υόρκη το 1963, σε μια φαντασμαγορική παρέλαση στην 5η Λεωφόρο. Κάθε ένα από τα 10 κομμάτια του δίσκου είναι ένας μονόλογος και όλα μαζί συνθέτουν την ιστορία της γυναίκας αυτής. Μια ιστορία που είναι μοντέρνα αλλά και την ίδια στιγμή κλασική.

Μέρος της έμπνευσης του Χατζιδάκι σε αυτό το άλμπουμ αποτέλεσε κι ένα συγγενικό θέμα του Βιβάλντι που είχε κολλήσει στο μυαλό του συνθέτη εκείνη την εποχή, αλλά και το ίδιο το έργο του Ντα Βίντσι «Τζοκόντα» που ο συνθέτης είχε δει στο εξώφυλλο ενός βιβλίου σε ένα βιβλιοπωλείο της Νέα Υόρκης.

Ο Μάνος Χατζιδάκις, εκτός από το εξαιρετικό εισαγωγικό σημείωμα που έγραψε για τον δίσκο του και στο οποίο περιγράφει πώς εμπνεύστηκε αυτό το έργο, συνέχισε δίνοντας πληροφορίες για κάθε ένα από τα μουσικά κομμάτια του δίσκου του, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ακόμα περισσότερες εικόνες στη φαντασία του ακροατή.

Τα κομμάτια του άλμπουμ

1.Όταν έρχονται τα σύννεφα
2. Η παρθένα της Γειτονιάς μου
3. Κοντέσα Εστερχάζυ
4. Βροχή
5. Το Κοντσέρτο
6. Ο κ. Νολλ
7. Προσωπογραφία της Μητέρας μου
8. Οι Δολοφόνοι
9. Βραδυνή Επιστροφή
10. Χορός με τη Σκιά μου

 

Πηγή: clickatlife.gr