Στο Κάστρο Μονεμβασίας σε έναν μοναδικό χώρο με θέα στο Μυρτώο Πέλαγος πραγματοποιήθηκε πρόσφατα μία ξεχωριστή εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του φαρμακοποιού–συγγραφέα Γιώργου Κιοσέ «ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ- Ακριβές αναμνήσεις μιας Ζωής».
Η εκδήλωση αποτέλεσε κοινωνικό γεγονός για τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης που αποτελεί και τον τόπο καταγωγής του κ. Κιοσέ από την πλευρά της μητέρας του. Τον συγγραφέα τίμησαν με την παρουσία τους και μίλησαν για το βιβλίο του η αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Αδαμαντία Τζανετέα, εκπροσωπώντας και τον Περιφερειάρχη κ. Πέτρο Τατούλη, ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ κ. Κωνσταντίνος Φρουζής, ο καθηγητής Ιατρικής, καρδιολόγος κ. Ιωάννης Λεκάκης και ο καθηγητής Πανεπιστημίου, Οικονομολόγος κ. Τάκης Αλεξάκης, ενώ αποσπάσματα του βιβλίου διάβασε ο εκδότης – δημοσιογράφος κ. Μάριος Τζανακάκης.
Όλοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν με θερμά λόγια στο συγγραφέα και το βιβλίο του, επισημαίνοντας το γεγονός ότι μέσα από τις ιστορίες που περιγράφει αναδεικνύεται η σημασία της προσφοράς του φαρμακοποιού στην κοινωνία. Χαρακτηριστικά η αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας κ. Τζανετέα ανέφερε: «Ο Γιώργος δεν επιδιώκει να δικαιώσει την προσωπική του συμπεριφορά, μας γνωστοποιεί την αθέατη όψη του φαρμακείου και έμμεσα δικαιώνει τον Έλληνα φαρμακοποιό. Διότι σε όλους μας μπορεί να είναι γνώριμη η εικόνα του φαρμακείου, ίσως όμως μας είναι άγνωστη η σημασία του. Η προσφορά του φαρμακείου είναι ανεκτίμητη διότι δημιουργεί δέσιμο με τους ανθρώπους που του εμπιστεύονται καθημερινά την υγεία τους και τα προβλήματά τους».
Η κ. Τζανετέα στάθηκε επίσης στη συγγραφική ικανότητα του κ. Κιοσέ επισημαίνοντας πως «με μια γλώσσα ζωντανή, χωρίς φτιασίδια, χωρίς επιλεγμένες και ξενόφερτες λέξεις, ακατανόητες και δύσπεπτες για τον πολύ κόσμο», κερδίζει τον αναγνώστη του. Παρομοίασε το βιβλίο με «ένα κινηματογραφικό φιλμ» όπου «ο αναγνώστης βλέπει γνώριμες εικόνες». Το βιβλίο αυτό, όπως είπε δεν είναι αυτοβιογραφία, δεν είναι λογοτεχνικό δοκίμιο, δεν είναι πολιτικό κείμενο αλλά όλα αυτά μαζί. Ο Γιώργος Κιοσές μέσα από τις σελίδες του βιβλίου δείχνει «βαθύς γνώστης των φιλοσοφικών προβλημάτων και συζητήσεων» αφού με την αναφορά του -σε κάποιες από τις ιστορίες του- σε ανθρώπους που «έφυγαν» από τη ζωή αλλά και στο δέσιμο που αναπτύχθηκε με αυτούς που έμειναν πίσω και συνέχισαν να τον επισκέπτονται στο φαρμακείο του παρουσιάζει τη ζωή και το θάνατο σε μία διαλεκτική ενότητα που σε τρομάζει και σε χαροποιεί αποδεικνύοντας πως όλα κάνουν τον κύκλο τους και μέσα από δύσκολες καταστάσεις διαφαίνεται η δύναμη της ζωής και αναπτερώνεται η ελπίδα.
Για ένα βιβλίο που διαβάζεται πολύ εύκολα με ευχάριστες και συγκινητικές ιστορίες που αναδεικνύουν τη σημασία του φαρμακοποιού στο χώρο της Υγείας, την Πρόνοιας, της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης που σήμερα βάλλονται έκανε λόγο ο κ. Φρουζής επισημαίνοντας ότι «δεν είναι το ευκολότερο να είσαι ασθενής σήμερα στην Ελλάδα, πόσο μάλλον και εάν είσαι άπορος και ανασφάλιστος». Όμως πολύ σημαντικό για τον κ. Φρουζή είναι και το γεγονός ότι ο συγγραφέας μέσα από το βιβλίο του δείχνει να ενδιαφέρεται και για το αύριο που έρχεται, να αισθάνεται ευθύνη για την επόμενη γενιά των φαρμακοποιών. Χαρακτηριστική αυτού του ενδιαφέροντος είναι μία παράγραφος που κράτησε στις σημειώσεις του ο κ. Φρουζής και επέλεξε να διαβάσει: «Ας αφήσουμε μια χαραμάδα αισιοδοξίας κι ας επιτρέψουμε να κυριαρχήσει η όποια πείρα και σοφία έχουμε αποκτήσει ο καθένας στον τομέα του έτσι ώστε να στηρίξουμε τη νέα γενιά φαρμακοποιών και όχι μόνο, να διαλέξει σωστά και συνειδητά το δρόμο που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια».
Για τον κ. Ιωάννη Λεκάκη αυτό που κατάφερε να πετύχει ο Γιώργος Κιοσές με τις ιστορίες που περιγράφει στο βιβλίο του είναι η ανάδειξη της λέξης «λειτούργημα», μίας λέξης που όπως είπε παλαιότερα ήταν πολύ συνηθισμένη σε αυτόν τον τόπο και που ολοένα και περισσότερο σπανίζει. Ο φαρμακοποιός όμως, ο οποίος ασχολείται με ανθρώπους στις δύσκολες στιγμές τους έχει μία ξεκάθαρη προσφορά στην κοινωνία, όπως είπε ο κ. Λεκάκης ο οποίος ανέφερε κάποιες λέξεις ή φράσεις από το βιβλίο που αναδεικνύουν αυτήν την προσφορά με πιο χαρακτηριστική, αυτήν που ο ίδιος ξεχώρισε: «Εάν όλοι είχαν τη συμπαράσταση που δείχνει ο φαρμακοποιός η ζωή θα είχε πολύ πιο ανθρώπινο πρόσωπο». Ο κ. Λεκάκης επισήμανε ακόμη μία άλλη πτυχή του βιβλίου του κ. Κιοσέ που το κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον ξυπνώντας μνήμες στους μεγαλύτερους σε ηλικία αναγνώστες του. Πρόκειται για «ορισμένες αναφορές που υπάρχουν στο παρελθόν της ελληνικής κοινωνίας, μίας κοινωνίας που σιγά σιγά χάνεται αλλά όλοι θα πρέπει να κάνουμε προσπάθεια να μείνει ζωντανή». Σημαντικό επίσης σύμφωνα με τον κ. Λεκάκη είναι μέσα από μία σειρά αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που συντελούνται σε αυτήν την χώρα να είμαστε πολύ προσεκτικοί ώστε ορισμένα καλά που έχουμε πετύχει ως κοινωνία, όπως η σχέση φαρμακοποιού και πολίτη να μην διαταραχτούν.
Η περιγραφή αυτής της βαθιάς σχέσης, όπως περιγράφεται μέσα από πραγματικές ιστορίες στο βιβλίο «ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ- Ακριβές αναμνήσεις μιας Ζωής» είναι η βάση της αξίας του σύμφωνα με τον κ. Τάκη Αλεξάκη ο οποίος στην ομιλία του σημείωσε ότι μέσα από το βιβλίο αναδεικνύεται η ανθρώπινη πλευρά του φαρμακοποιού. Στάθηκε μάλιστα στο γεγονός ότι ο συγγραφέας του κ. Κιοσές πέρα από την παροχή φαρμάκων που επουλώνουν πληγές και θεραπεύουν ασθένειες, βρίσκεται πάντοτε σε ετοιμότητα να ασχοληθεί βαθύτερα με τον ψυχισμό κάθε συνανθρώπου του, ιδιαίτερα εκείνου που σε στιγμή αδυναμίας φτάνει στο φαρμακείο αναζητώντας βοήθεια, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στις ιστορίες που περιγράφει στο βιβλίο του. Όπως τόνισε ο κ. Αλεξάκης η περιγραφή αυτών των πραγματικών ιστοριών ανθρώπων αποτελούν γνώσεις, αποτελούν παραδείγματα για τους ανθρώπους να ακολουθούν τον δρόμο της αρετής και να αποφεύγουν το δρόμο της κακίας, βοηθώντας όλους μας να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο.
Την εκδήλωση την οποία συντόνισε η πρόεδρος του Νομικού Προσώπου Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Μονεμβασιάς, κ. Παναγιώτα Αλειφέρη, έκλεισε ο συγγραφέας με την παραίνεση ότι το βιβλίο του πρέπει να το διαβάσουν κυρίως αυτοί που προσπαθούν να διαχωρίσουν το φάρμακο από το φαρμακείο και τον φαρμακοποιό.
Παράλληλα με την παρουσίαση του βιβλίου λειτούργησε εικαστική έκθεση της ζωγράφου Πέγκυς Κλιάφα από τη συλλογή της « ΦΑΡΜΑΚΟΝ». Ο τίτλος «ΦΑΡΜΑΚΟΝ » συμπυκνώνει απλά και καθαρά όλο το πλαίσιο της δημιουργίας της, ως προς την ανάπτυξη της ιδέας την τεχνική και το υλικό υπόβαθρο, την αισθητική ολοκλήρωση των έργων της. Και αυτό γιατί με κάθε συστατικό στοιχείο αναφέρεται και παραπέμπει στο Φάρμακο, στην Ίαση , στη Θεραπεία του σώματος ή της ψυχής.
Η ιδιαιτερότητα της τέχνης της έγκειται στο ότι η ίδια επιλέγει , ως βάση , ως συστατικό στοιχείο των έργων της, το χάπι ή το περιτύλιγμα, ή την ίδια συσκευασία του φαρμάκου.
Τα «Φάρμακα» της Πέγκυς Κλιάφα αποτελούν μια γενναία και ισχυρή πρόταση σε όλα τα επίπεδα. Στο εννοιολογικό, στο επίπεδο της φόρμας , στην εκτέλεση , στην ολοκλήρωση και για αυτό το τελικό αποτέλεσμα, μετά το ξάφνιασμα του υλικού , οδηγεί σε αισθητική απόλαυση και ανάταση ψυχής. Είναι το απείκασμα της ιδέας , της μορφής και του αισθητικού αποτελέσματος, για αυτό ταιριάζει η ρήση του Sol le Witt « η ιδέα γίνεται μια μηχανή τέχνης »