Η λέξη παραμύθι προέρχεται από τη λέξη παραμυθία που στα αρχαία σήμαινε παρηγοριά. Τα παραμύθια είναι κοινός τόπος σε όλους τους πολιτισμούς όλου του κόσμου. Για χιλιάδες χρόνια το κοινό των παραμυθιών ήταν τόσο ενήλικες όσο και παιδιά. Τα παραμύθια «παρηγορούσαν» τους ανθρώπους. Τους έδιναν ελπίδα και τους ταξίδευαν σε κόσμους που όλα ήταν δυνατά.
Στη σημερινή εποχή τα παραμύθια απευθύνονται ,κυρίως, σε παιδιά. Το ύφος τους έχει αλλάξει. Πολλά από αυτά δεν ασχολούνται μόνο με μαγικούς κόσμους και μυθικά πλάσματα αλλά έχουν ως θέμα τους και σύγχρονους προβληματισμούς.
Αυτό που θα πραγματευτούμε σε αυτό το άρθρο είναι η καταπληκτική ιδιότητα που έχουν τα παραμύθια να διεγείρουν τον παιδικό εγκέφαλο.
Αρχικά ενισχύουν το λεξιλόγιο των παιδιών και βελτιώνουν τις δεξιότητές τους όσο αφορά την κατανόηση και την επεξεργασία ενός κειμένου. Αυτή η δεξιότητα θα τους χρησιμεύσει καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής τους ζωή.
Επιπλέον ενισχύεται η φαντασία τους και ταυτόχρονα μαθαίνουν να διαχωρίζουν το πραγματικό από το πλασματικό. Τα παραμύθια μειώνουν το άγχος στα παιδιά, αφού σχεδόν πάντα ακόμη και οι πιο δύσκολες καταστάσεις έχουν αίσιο τέλος.
Μέσα από την αφήγηση ενός παραμυθιού μπορούν να προκύψουν πολλές δημιουργικές δραστηριότες. Τα παιδιά μπορούν να αναπαραστήσουν όσα άκουσαν και έτσι να εξασκηθούν σωματικά.
Οι καλλιτεχνικές τους ικανότητες μπορούν να καλλιεργηθούν ζωγραφίζοντας, πλάθοντας και κατασκευάζοντας με όποιο τρόπο μπορούν και θέλουν τους ήρωες της αφήγησης.
Επίσης μπορούμε να ζητήσουμε από τα παιδιά να αναπαραστήσουν το χώρο όπου εκτυλίσσεται η ιστορία. Αυτό θα τους βοηθήσει να αποκτήσουν καλύτερο προσανατολισμό.
Μια ενδιαφέρουσα πρακτική είναι να επιτρέπουμε στα παιδιά να δώσουν ένα δικό τους τέλος σε ένα παραμύθι ή ακόμη καλύτερα να φτιάξουν ένα δικό τους. Η αίσθηση της δημιουργίας θα ενθουσιάσει τους μικρούς συγγραφείς και θα εκπλήξει τους μεγάλους.
Το παραμύθι εκτός από γεγονότα αναφέρεται και σε συναισθήματα και σε αξίες. Τα παιδιά μέσα από την επαφή τους μαζί του, οξύνουν την ηθική τους και μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα τα δικά τους και των άλλων. Έτσι με την πάροδο των χρόνων βελτιώνονται και οι διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Τα παραμύθια είναι μια ανεξάντλητη πηγή δραστηριοτήτων, συναισθημάτων, λέξεων και εικόνων. Είναι ένας τόπος φτιαγμένος από όνειρα που μπορεί να δώσει στα παιδιά απεριόριστες δυνατότητες εξέλιξης.
Εξάλλου όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν: «Αν θέλετε τα παιδιά σας να είναι έξυπνα, διαβάστε τους παραμύθια. Αν θέλετε τα παιδιά σας να είναι περισσότερο έξυπνα, διαβάστε τους περισσότερα παραμύθια».
Σοφία Τσεκούρα, Φιλόλογος Ειδικής Αγωγής – Ειδική Παιδαγωγός