Τοπική Αυτοδιοίκηση: Αυτοδυναμία και Πολυσυλλεκτικότητα

Η ελπίδα δεν κατοικεί πλέον στην τύχη όπως ξέραμε. Απαιτούνται θυσίες, έργα και πράξεις για να ελπίζουμε. Πρέπει να βγάλουμε τις «μάσκες» και να κοιταχτούμε στα μάτια αληθινά. Αν συμβεί αυτό τότε σίγουρα υπάρχει φως στο τούνελ διότι είμαστε πολυμήχανος λαός.

Οι τοπικές κοινωνίες βρίσκονται πάλι σε προεκλογική τροχιά. Αυτοί που θέλουν να ηγηθούν ψηφοδελτίων σφυγμομετρούν την κοινωνία και μετρούν την δυναμική τους.

Τα ψηφοδέλτια  που θα δημιουργηθούν είναι ΚΑΛΟ να είναι «ευρύχωρα», να διαθέτουν ικανότητα και πολυσυλλεκτικότητα  και να εφάπτονται με την κοινωνία δημιουργώντας έτσι ευρείες υγιείς δυνάμεις.

Απαιτείται μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα ακουμπά σε μια ομάδα ατόμων με όραμα, διάθεση  και διαρκή ενημέρωση. Μια ομάδα που δεν θα την φοβίζει το πολιτικό κόστος και που θα γυρίζει την πλάτη στη συναλλαγή και την διαπλοκή  και που θα έχει απάντηση στα αναπτυξιακά έργα και στο πρόβλημα της ανεργίας.

Σε λίγο θα αρχίσουν τα αυτοδιοικητικά μελτέμια και οι αυτοδιοικητικοί συνδυασμοί με τα πληρώματά τους θα αρχίσουν το «σερφάρισμα» στις τοπικές κοινωνίες προκειμένου να επικοινωνήσουν το αφήγημά τους. Εκεί θα προσπαθήσουν να ανοίξουν τους μεντεσέδες της ψυχής και του μυαλού των πολιτών και αφού εκμεταλλευτούν τις αχρησιμοποίητες στιγμές  της μέρας τους να επικοινωνήσουν μαζί τους και να τους πείσουν.

Στις εκλογές η ζωή κάνει στάση και δίνεται η δυνατότητα στον ψηφοφόρο να επιβραβεύσει ή να αποδοκιμάσει πρόσωπα και πολιτικές. Δίνεται η δυνατότητα στον ψηφοφόρο να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και ευκαιρία σε νέα πρόσωπα που εκτιμά ότι θα είναι χρήσιμα στην πολιτική σκηνή.

Την Αυτοδυναμία ο υπάρχων εκλογικός νόμος την εξασφαλίζει στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Την πολυσυλλεκτικότητα την αφήνει ως επιλογή στην δημιουργία των συνδυασμών. Οι εκλογικοί νόμοι κάθε φορά αλλάζουν κατά το δοκούν των εκάστοτε Κυβερνήσεων προκειμένου κάθε φορά να διασφαλιστούν κάποια κριτήρια που συνεκτιμούν οι κυβερνώντες και που εξυπηρετούν είτε αυτούς είτε την κοινωνία.

Η Αυτοδιοίκηση πρέπει να γίνει «Κιβωτός» όπου μέσα της να διαφυλαχθούν αξίες και πολιτισμός. Κάνοντας το διάλογο εργαλείο συνεννόησης και όχι παγίδα που προσπαθεί να παγιδεύσει ο ένας τον άλλο οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης να ψάξουν και να βρουν τοπικά το κάθε κομμένο νήμα και να το ενώσουν.

ΥΓ.1 Έχω βαρεθεί να ακούω την φράση «θα ψηφίσω τον τάδε υποψήφιο διότι με εξυπηρέτησε».
ΥΓ.2 Η κάθε Δημοτική Αρχή δεν πρέπει να θεωρεί τον Δήμο ούτε κτήμα της αλλά ούτε και φέουδο και στο θέμα της εξυπηρέτησης να διαχωρίζει πολίτες.
ΥΓ.3 Επίσης ο κάθε πολίτης δεν πρέπει να θεωρεί υποχρέωσή του την κάθε εξυπηρέτηση που του παρέχεται από δημοτικές υπηρεσίες και συνεργεία. Διότι το χρήμα και τα μέσα που διατίθεται από τον Δήμο είναι δημόσια και ο κάθε αιρετός πληρώνεται για αυτό που κάνει.
ΥΓ.4 Επίσης οι πολιτικοί ας αποβάλλουν τον «τουπέ» που τους διακατέχει. Όταν μιλούν στα ΜΜΕ νομίζει κανείς ότι τα έργα που κάνουν τα πληρώνουν απ’ την «τσέπη» τους!
ΥΓ.5 Στις Εθνικές Εκλογές ψηφίζουμε κομματικά ενώ στις Αυτοδιοικητικές υπερβατικά.

Θεόδωρος Σταυριανόπουλος, Msc  Ηθ. Φιλοσοφίας – Μαθηματικός