Σβετλάνα Ζαχάροβα: «Όταν χορεύω, χάνω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου»

Ανακηρυγμένη από τα μπαλέτα Μπολσόι ως «Ζαχάροβα – η απόλυτη μπαλαρίνα», η κορυφαία χορεύτρια στον κόσμο, η πολυβραβευμένη Σβετλάνα Ζαχάροβα, επισκέπτεται για μια ακόμα φορά την Ελλάδα, και μας μιλά για την παράσταση «Ζιζέλ».

Αποτελώντας το μήλον της έριδος για τα μεγαλύτερα μπαλέτα του κόσμου, που ανταγωνίζονται σκληρά για το ποιο θα την καλέσει πρώτο, ο «ζωντανός θρύλος», η «ντίβα», η «superstar», η «Τσαρίνα του κλασικού μπαλέτου», η «καλλιτέχνις του λαού της Ρωσίας», όπως την έχουν χαρακτηρίσει, θα ερμηνεύσει και πάλι τον ρόλο που σφράγισε τη μεγαλειώδη καριέρα της, τη Ζιζέλ, στην παράσταση που παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Σάββατο 26, την Κυριακή 27 και τη Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου, στις 8 το βράδυ.

Πλαισιωμένη από τον σπουδαίο χορευτή Σεργκέι Πολούνιν και ένα από τα κορυφαία καλλιτεχνικά σχήματα της Ρωσίας, τα φημισμένα Κρατικά Κλασικά Μπαλέτα της Μόσχας, η Σβετλάνα Ζαχάροβα στροβιλίζεται στη μαγική δίνη του χορού και μας μιλά για την παράσταση και για τα συναισθήματά της για την Ελλάδα.

Ποια είναι η ιστορία της Ζιζέλ;

Είναι μία πολύ συγκινητική ιστορία αγάπης και, σίγουρα, μία εξαιρετική χορογραφία. Είναι χωρισμένη σε δύο μέρη. Βρισκόμαστε στη Ρηνανία, τον Μεσαίωνα. Η Ζιζέλ είναι μία χωριατοπούλα, που ερωτεύεται παράφορα τον Άλμπερχτ, τον Δούκα της περιοχής και όμορφο νέο, ο οποίος, όμως, δεν της έχει αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα και, σε λίγες μέρες, παντρεύεται την κόρη ενός άλλου Δούκα. Όταν αποκαλύπτεται η ταυτότητα του αγαπημένου της και συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να είναι μαζί του, η Ζιζέλ καταρρέει και πεθαίνει στα χέρια του. Εκείνος ικετεύει το πνεύμα της να τον συγχωρέσει και το μεγαλείο της αγάπης είναι τέτοιο, που, όντως, τον συγχωρεί και επιστρέφει στον τάφο της, για να αναπαυθεί για πάντα.

Πώς σημάδεψε την καριέρα σας ο συγκεκριμένος ρόλος;

Αυτός ο ρόλος είναι πολύ σημαντικός για μένα και οι λόγοι είναι αυτονόητοι, θα έλεγα. Τον κουβαλάω πάντα μέσα μου, γιατί αυτός ο ρόλος ήταν για μένα το εισιτήριο, σε πολύ μικρή ηλικία, για να κατακτήσω μία θέση ως πρώτη χορεύτρια στο Μπολσόι και σε ό,τι άλλο ακολούθησε. Είναι ένας ρόλος, που τον έχω χορέψει σε πολλά θέατρα και μεγάλες σκηνές ανά τον κόσμο, αλλά πάντα η πιο δυνατή ανάμνηση είναι εκείνη της πρώτης φοράς. Θα έλεγα ότι αυτή η πρόκληση με έκανε πιο δυνατή, με έμαθε να πεισμώνω και να επιμένω.

Πώς θα σας φαινόταν η ζωή, αν δεν υπήρχε ο χορός; Τι προσφέρει στο σώμα, τον νου και την ψυχή σας;

Δεν μπορώ να το σκεφτώ αυτό. Για μένα, ο χορός δεν είναι απλώς μία συνήθεια, που έγινε πλέον τρόπος ζωής και έχω μάθει να ζω με αυτό. Για μένα, ήταν πάντα ο μόνος τρόπος για να εκφραστώ. Το λέω πολύ ειλικρινά αυτό. Όταν χορεύω, χάνω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Είναι η εκδήλωση όλων όσων έχω στο μυαλό και την καρδιά μου. Μόνο αν νιώθεις έτσι χορεύοντας, μπορείς να ασχοληθείς με τον χορό, διαφορετικά δεν έχει νόημα. Δεν έχει νόημα από την άποψη ότι, ταυτόχρονα, είναι πολύ απαιτητικός. Πρέπει να αφιερώσεις τη ζωή σου. Άρα, αν δεν σε εκφράζει και, ταυτόχρονα, σε εκτονώνει και σε γαληνεύει, δεν μπορείς να το κάνεις για πολύ καιρό.

Αν κάνατε έναν απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας σας, ποια στιγμή θα επιλέγατε ως πιο δυνατή – συνταρακτική;

Δεν νομίζω ότι μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένο. Έχω ζήσει πολλές σημαντικές στιγμές, αλλά η κάθε μία συνέβαινε σε άλλο στάδιο της ζωής μου και έχει τη θέση της μέσα μου. Σίγουρα, όταν πρωτοχόρεψα τη Ζιζέλ, όπως είπα και πριν, γιατί σηματοδοτεί την έναρξη μίας άλλης πορείας. Επίσης, σημαντική είναι για μένα η στιγμή, που χόρεψα την Ωραία Κοιμωμένη. Είναι ένας ρόλος που, επίσης, αγαπώ πολύ και με εκφράζει απόλυτα.

Πώς θα περιγράφατε την Ελλάδα σε κάποιον, που δεν την έχει δει ποτέ;

Η Ελλάδα είναι μία πολύ όμορφη χώρα. Έχω επισκεφθεί μόνο την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, βέβαια, αλλά τη ζεστασιά, που εκπέμπουν οι άνθρωποι, πιστεύω θα τη συναντήσει κάποιος, όποιο μέρος της και αν επισκεφθεί. Είναι μία χώρα ηλιόλουστη και, ίσως, αυτή να είναι η αιτία της ενέργειας που εισπράττεις, όταν βρίσκεσαι εδώ. Επίσης, και το κοινό της Ελλάδας είναι πολύ θερμό και εκδηλωτικό και αυτό για έναν καλλιτέχνη, όταν βρίσκεται πάνω σε μία σκηνή, είναι πολύ σημαντικό. Γι’ αυτό μου αρέσει πάντα να επιστρέφω στη χώρα αυτή και, σίγουρα, παροτρύνω πολλούς φίλους μου να την επισκεφθούν.

Τι γνωρίζετε για τη δύσκολη κατάσταση, που περνάμε ως χώρα;

Έχω ενημερωθεί σχετικά, γιατί το πρόβλημα της Ελλάδας, όπως και η παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι κάτι που μας αφορά όλους. Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως, όταν κάποιος δεν το βιώνει από μέσα, σίγουρα σχηματίζει μία πολύ διαφορετική εικόνα. Μία διαφορετική εικόνα ως προς τα αίτια που φέρνουν μία χώρα σε αυτήν τη θέση ή ακόμη και για τις συνθήκες που επικρατούν και πώς το βιώνουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητά τους. Πρέπει να δίνουμε σημασία στο δάσος και όχι στο δέντρο. Μόνο έτσι, θα έχουμε όσο πιο ξεκάθαρη εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας και θα είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε κάθε δυσκολία.

Τι θα θέλατε να μας ευχηθείτε;

Να ευχηθώ απλώς υπομονή, καλή δύναμη, θέληση και όρεξη, γιατί πάντα υπάρχει κάτι ωραίο παρακάτω, που αξίζει να ζήσουμε και να περιμένουμε. Φυσικά, ελπίζω να δω τους περισσότερους από εσάς, αυτά τα Χριστούγεννα, στο Μέγαρο της Αθήνας!

Πληροφορίες

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη»: Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη – Αθήνα, τηλ.: 210 7282000.Τιμές εισιτηρίων: διακεκριμένη ζώνη: 95 ευρώ, παιδικά (έως 12 ετών) – φοιτητικά: 42 ευρώ, Α΄ ζώνη: 75 ευρώ, Β΄ ζώνη: 55 ευρώ,  Γ΄ ζώνη: 35 ευρώ, μειωμένο μόνο για τη Γ΄ ζώνη (παιδιά, φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ, 65+, πολύτεκνοι): 25 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: ταμεία Μεγάρου, τηλεφωνικά: 210 7282333, ηλεκτρονικά: megaron.gr.

 

Πηγή: naftemporiki.gr