Ποια ευγένεια;

Της Σταματίας Γκαραλιάκου  

Συνήθως, για ότι γίνεται, για οτιδήποτε συμβαίνει, τόσο σε προσωπικό όσο και σε φιλικό επίπεδο, το αποδίδουμε στην κοινωνία. Στα διάφορα προβλήματα και στις δυσκολίες που η ίδια έχει κληθεί να αντιμετωπίσει. Ίσως είναι στη φύση του ανθρώπου να δικαιολογεί το καθετί που συμβαίνει, δίνοντας παράλληλα και το θάρρος, τη δύναμη στον εαυτό του ώστε να μην «πάρει» το ζήτημα και τόσο κατάκαρδα.

Οι αγενείς συμπεριφορές στις μέρες μας ανθίζουν. Και δυστυχώς δεν είναι μόνο λεκτικές, αλλά τις ξεχωρίζουμε και μέσα από πράξεις, κινήσεις και μορφασμούς. Κάποιες από αυτές μας κάνουν να αναρωτιόμαστε γιατί; Μήπως έκανα κάτι χωρίς να το καταλάβω; Άλλες πάλι μας θυμώνουν, αλλά μας δίνουν τη δύναμη να κρατήσουμε το στόμα μας κλειστό, γιατί ως άτομα είμαστε εμφορούμενοι από ευγένεια. Λέξη σπάνια και χρυσή.

Η αγένεια, όπως αναφέρουν οι έρευνες, συναντάται σε ανθρώπους με αλαζονεία, με έλλειψη διακριτικότητας, μεγαλωμένους από γονείς με όμοια συμπεριφορά. Η αγένεια επίσης συναντάται σε ανθρώπους με καλές θέσεις εργασίας, πλημμυρισμένους από έπαρση, που κομπάζουν και δεν αναρωτιούνται «τι κάνω;». Από όλους δηλαδή αυτούς που σε θεωρούν κατώτερό τους και με τον τρόπο τους προσπαθούν να σε μειώσουν και άλλο. Τώρα το ποιος μειώνει ποιον, είναι θέμα συμπεριφοράς και αντιμετώπισης.

Τα χρήματα, η εργασία, ο τρόπος ζωής που έχεις επιλέξει δεν σε χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο. Είναι πολύ λίγα για να σε διαμορφώσουν. Αντιθέτως, όταν ο άνθρωπος μπορέσει να απαντήσει στο ερώτημα ποιος είμαι; Θα τον βοηθήσει ώστε να σχηματίσει την προσωπική του ταυτότητα, να επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου ανεπηρέαστος από τις καταστάσεις της δουλειάς και του προσωπικού περιβάλλοντός του. Να καταρρίψει στερεότυπα και παθογένειες και να διαπλάσει τον εαυτό του ώστε να γίνει άτομο έντιμο και σωστό.

Οι περισσότεροι από εμάς, που βρεθήκαμε σε παρόμοιες καταστάσεις, λίγο πολύ αναρωτηθήκαμε πώς αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους συμπεριφορές. Η σωστή απάντηση, κρύβεται μέσα μας, στο ήθος του κάθε ατόμου, στην παιδεία και σε εκείνο που κοπίασε πολύ για να το φτιάξει. Στη λογική του…