Γυναίκες πονεμένες, γυναίκες σκυφτές, παραμελημένες, τραυματισμένες σωματικά και ψυχικά. Γυναίκες ενοχικές και ανήμπορες να αντιδράσουν στη βίαιη συμπεριφορά του πατέρα, του συζύγου, των τέκνων, των συνεργατών και ο κατάλογος ολοένα συμπληρώνεται. Κάθε μορφή βίας, σε κάθε σπιτικό, γιατί τι σημασία έχει αν αυτό είναι φτωχικό ή πλούσιο. Τι σημασία άραγε έχει η άρτια κοινωνική εικόνα του θύτη. Η βία δεν κάνει διακρίσεις. Είναι διαταξική, ανήκει σε όλες τις τάξεις, σε όλα τα επίπεδα μόρφωσης και ηλικίας. Δεν δρα μόνο μεμονωμένα και δε συγχωρείται.
Λεκτικά υπομένουν βρισιές, απειλές, προσβολές για την εμφάνιση, για τη νοημοσύνη , για τη γενικότερη τους ικανότητα. Ειρωνείες και επίδειξη δύναμης, κομπορρημοσύνης και πάλι από την αρχή. Μειωτικές εκφράσεις περί αξίας και ηθικής, ρήψη ευθυνών και μια αέναη αποδοκιμασία.
Ψυχολογική βία ασκείται εναντίον τους με την αφύσικη και ασφυκτική ζήλεια τους, γιατί η γυναίκα αυτή είναι η γυναίκα ΤΟΥΣ, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καλοπληρωμένο κτήμα. Ανελευθερία και συνεχή παρατήρηση των κινήσεων και άλλες παρόμοιες συμπεριφορές ακρότητας ψυχικής βίας.
Σωματικά λαβωμένες με αποτύπωμα ανδρισμού που άλλοτε φαίνεται και άλλοτε όχι. Κάψιμο, ράπισμα, σπρώξιμο, παραμέληση σε κάποια σωματική ανάγκη, ατύχημα ύστερα από ένα βίαιο περιστατικό και ότι άλλο που μπορεί ακόμα και να αποβεί μοιραίο, έρχεται να συμπληρώσει τη τραγική κατάσταση μιας γυναίκας που εκτίθεται στη βία.
Και φυσικά σεξουαλικά παρενοχλημένες σε νοσογόνα περιβάλλοντα με αποκορύφωμα το βιασμό. Παραδομένες σε ανήθικες προτάσεις και σε κυκλώματα βρώμικα.
Γίνεται αντιληπτό, ότι η βία σε κάθε περίπτωση και σε όποια μορφή και αν αυτή συναντάται, θα πρέπει να εξαλείφεται και να διώκεται ποινικά, καθώς δεν είναι τίποτα άλλο από τη στέρηση ανθρώπινης αξίας και καταπάτηση πρωταρχικού ανθρώπινου δικαιώματος.
Είναι σημαντικό να δηλώνεται σε αρμόδιες υπηρεσίες οποιοδήποτε περιστατικό βίας και να κατευθύνεται η γυναίκα σε μονοπάτια που θα είναι ασφαλή και προστατευμένα για εκείνη.
Άτομα εμπιστοσύνης που θα είναι υποστηρικτικά, επίσης μπορούν να λειτουργήσουν θετικά στη φάση που δέχεται βία. Επίσης τηλεφωνικές γραμμές που στελεχώνονται από ειδικευμένο προσωπικό μπορούν να προσφέρουν στήριξη, ανακούφιση και συμβουλευτική στο θύμα.
Πρώτα απ’ όλα όμως είναι το θύμα αυτό, που θα πρέπει να πάρει τη σημαντικότερη ίσως απόφαση τη ζωής του και να προσπαθήσει με τις δικές του δυνατότητες να αντιδράσει. Να ψάξει να βρει τους κατάλληλους ανθρώπους, που θα το καθοδηγήσουν στη λύτρωση με πρώτο βήμα να μιλήσει γι’ αυτό που συμβαίνει δίχως ντροπή, ενοχή και φόβο, που αυτό άλλωστε συνήθως είναι το τρίπτυχο καθήλωσης σε μια τόσο δυσλειτουργική σχέση, σχέση βίας και μη αντιστρέψιμη. Να βρει και πάλι τη χαμένη γυναικεία-ανθρώπινη αξία και αυτοπεποίθηση. Να καταφέρει να ορθώσει το ανάστημα δίνοντας με αυτό το τρόπο δύναμη και παράδειγμα σε άλλες γυναίκες. Και αφύπνιση σε μια νοσηρή κοινωνία που βλέπει αλλά τραβά κουρτίνες!
Ασπασία Γεωργιλή, Κοινωνική Λειτουργός