Η Ύδρα του Λέοναρντ Κοέν

Το νησί με την ακατέργαστη αλλά εκλεπτυσμένη ομορφιά κατέκτησε τον μεγάλο καλλιτέχνη, ο θάνατος του οποίου μας βύθισε  στη θλίψη.

Ο Λέοναρντ Κοέν είχε μόλις κλείσει τα 26 όταν το Σεπτέμβριο του 1960 αγόρασε το εμβληματικό πετρόχτιστο σπίτι που δεσπόζει στη Χώρα του νησιού. Δεν ήταν η κοσμοπολίτικη αύρα του -αυτή είχε ήδη μαγέψει τον Ωνάση και την Τζάκι, τη Μελίνα και τον Ντασέν, τη Σοφία Λόρεν και την Τζένη Καρέζη- που μαγνήτισε τον Κοέν αλλά η άγρια, ακατέργαστη, παρθένα ομορφιά του.  Άλλωστε ο Κοέν, ήταν πάντοτε ένας μποέμ, μοναχικός τύπος που αποζητούσε την ηρεμία και την απομόνωση. Κι αυτό ακριβώς βρήκε στο παλιό τριώροφο της Ύδρας: ένα ησυχαστήριο.

«Αυτό ήταν μία καλή συμφωνία για ένα μυστήριο μέρος με ασυνήθιστους ανθρώπους», είπε αργότερα ο ίδιος για το λευκό σπίτι με τα πέντε δωμάτια που αγόρασε λίγο μετά προς 15.000 δολάρια -ποσό το οποίο κληρονόμησε μετά το θάνατο της γιαγιάς του. Το σπίτι δε διέθετε ανέσεις -χαρακτηριστικά, δεν είχε ρεύμα ούτε νερό – ωστόσο λειτούργησε γι’  αυτόν ως καταφύγιο. Στην ταράτσα του τρίτου ορόφου, ρέμβαζε τη θάλασσα του Αιγαίου και στοχαζόταν πως θα γίνει ένας μεγάλος συγγραφέας που θα κατακτήσει τον κόσμο.

Στην αυλή της Ύδρας συναναστράφηκε με μερικές από τις πιο εμβληματικές προσωπικότητες της τέχνης και της διανόησης. Εκεί γράφτηκαν αριστουργήματα όπως οι «Υπέροχοι Απόκληροι», εκεί συνέθεσε κάποιες από τις πιο εξαγνιστικές στιγμές στην ιστορία της μουσικής. Η Ύδρα τού προσέφερε απλόχερες δόσεις ευτυχίας, ένα συναίσθημα εν πολλοίς απόν από την καθημερινότητά του, αφού, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε πριν από μερικά χρόνια, η κατάθλιψη τον δυνάστευε καθ’ολη τη διάρκεια της ζωής του. Στην Ύδρα γνώρισε και τον έρωτα της ζωής του, τη μούσα του, τη Νορβηγίδα Μαριάν Ιλέν. Για εκείνη άλλωστε έγραψε και το “So Long Marianne”.

Τα πρώτα χρόνια που πέρασε στο νησί του Αργοσαρωνικού, ο Κοέν οραματιζόταν να ζήσει εκεί για πάντα και να επισκέπτεται τον Καναδά, τη γενέτειρά του, μερικές μόνο φορές τον χρόνο. Ήταν η αυθεντική απλότητα του νησιού που τον μάγεψε και τον κράτησε εκεί για τόσα χρόνια. Ένα νησί περήφανο, που δεν «δωροδοκήθηκε» από την απόβαση του τζετ σετ και που δεν υπέκυψε στα δυτικά πρότυπα. Η Ύδρα προσέφερε στον Κοέν το λιτό, πνευματικό βίο που αποζητούσε. Κι ακόμη κι αν την εγκατέλειψε λίγο μετά την επιβολή της Χούντας στην Ελλάδα, η Ύδρα ήταν γι αυτόν πάντα εκεί, κάθε φορά που η ζωή του έπαιρνε άσχημη πορεία.

Πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του επίσκεψη στο νησί, το αρχοντικό-σύμβολο στέκει ακόμα αγέρωχο, φιλοξενώντας τις φωνές και τα γέλια των παιδιών του, Άνταμ και Λόρκα (τα οποία απέκτησε με την μετέπειτα σύζυγό του Σούζαν Ελροντ), και των παιδιών τους. Κάθε Ιούλιο, η αυλή της Ύδρας «δίνεται» στους δικούς του ανθρώπους, σε εκείνους που μοιράστηκαν μαζί του μερικές από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του. Τις στιγμές που τον καθόρισαν ως καλλιτέχνη αλλά και ως άνθρωπο. Κι ακόμα κι αν ο Κοέν δε ζει πια ανάμεσά μας, ένα κομμάτι του θα βρίσκεται για πάντα στη δική μας Ύδρα.

 

Πηγή: clickatlife.gr