Έρωτας λοιπόν, πολυτραγουδισμένος, πηγή έμπνευσης για ζωγράφους, ποιητές, φιλοσόφους, λογοτέχνες, σπουδαίος!
Οι αρχαίοι σοφοί διαφόρων λαών προσέδιδαν σε αυτόν θεϊκή υπόσταση. Συμβόλιζε τη νιότη, την ομορφιά, τον πόθο και τη γονιμότητα. Ο ελληνικός θεός Έρως, φτερωτός και οπλισμένος «ταλάνιζε» με τα καμώματά του, τους θνητούς που εκείνοι με τη σειρά τους γεύονταν φιλήδονα και αχόρταγα τα δώρα του.
Με τον έρωτα ο άνθρωπος είχε την ικανότητα και ευκαιρία να εξυψωθεί και μέσα από αυτόν να γίνει βέλτιστος, μοναδικός. Πανάγαθη αρετή κι όμως είχε τη δύναμη να σε κατακεραυνώσει, να σε τρελάνει, μέχρι και να σε καταστρέψει ολοσχερώς.
Μέσα από τα αρχαία κείμενα των φιλοσόφων που διασώζονται ως σήμερα , καταλαβαίνουμε εύκολα πόσο πολύ τους είχε απασχολήσει το θέμα αυτό. Κάθε λαός, κάθε κοινωνία αλλοτινή, αντιλαμβανόταν τον έρωτα διαφορετικά και όμως κατέληγαν λίγο πολύ στο ίδιο συμπέρασμα. Στη δύναμη δηλαδή ή εξουσία, που αυτός κατείχε καλώς ή κακώς!
«Ερως ανίκατε μάχαν», μας λέει ο Σοφοκλής μέσα από την Αντιγόνη του, μια φράση που σχηματίζεται ακόμα και σήμερα στα δικά μας χείλη, ενώ αιώνες αργότερα κάποιοι νέοι είπαν ,τρόπον τινά το ίδιο, μέσα από το δικό τους σύνθημα, «κάντε έρωτα και όχι πόλεμο». Άραγε λοιπόν, ο έρωτας να έχει τόση ισχύ που μπορεί να αποτελεί τον αντίποδα μιας φιλοπόλεμης κατάστασης;
Κάποιοι ρομαντικοί θα πουν ότι ο έρωτας πεθαίνει με το βιολογικό θάνατο, ενώ κάποιοι κυνικοί θα παραδεχθούν με ύφος σίγουρο και αδιάφορο ότι έρωτας δεν υπάρχει, την ίδια στιγμή που με τη παραδοχή της ανυπαρξίας του, είναι σαν να του δίνουν σάρκα και οστά. Όπως και αν το αντιλαμβάνεται ο καθένας, όπως και αν ορίζεται από τόπο σε τόπο, από χρόνο σε χρόνο, όσο και αν οι διάφορες έρευνες παρουσιάζουν ακραιφνώς τα αποκαρδιωτικά τους συμπεράσματα, περί έναν έρωτα μετρήσιμο και με ημερομηνία λήξης, ένα είναι το μόνο σίγουρο ότι ο έρωτας, μας κάνει καλό!
Δεν είναι λίγες οι φορές που η ίδια η επιστήμη και δη ο κλάδος της νευροβιολογίας, μας παροτρύνει να ερωτευτούμε καθώς αυτομάτως νιώθουμε χαρούμενοι, υγιέστεροι και για τους πιο φιλάρεσκους, νεότεροι στην όψη. Το θετικό αίσθημα που μας πλημμυρίζει, νιώθουμε την ανάγκη να το διοχετεύσουμε γενναιόδωρα στους γύρω μας και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι στο μικρόκοσμό μας. Ας το απολαύσουμε!
Όταν κάποτε ένας πεντάχρονος φίλος μου, αιφνιδιαστικά, με ρώτησε τι είναι ο έρωτας, για μερικά λεπτά δεν ήξερα τι να απαντήσω. Μα ήταν τόσα πολλά αυτά που ήθελα να πω, καθώς επίσης να δώσω έναν και μόνο ορισμό, ευκολονόητο για το μικρό της ηλικίας του, που σάστισα για λίγο με τον ενήλικο απροετοίμαστο εαυτό μου. «Είναι πολλά πράγματα μαζί και μας δημιουργεί διάφορα και όμορφα συναισθήματα», σκέφτηκα βιαστικά να του απαντήσω όταν τελικά αρκέστηκα στο «θα καταλάβεις μόνος σου τι είναι όταν θα το νιώσεις, μονάχα ένα μπορώ να σου πω με βεβαιότητα και να θυμάσαι τούτο μικρέ μου Π., μην επιτρέψεις σε κανέναν να σου πει ότι ο έρωτας δεν υπάρχει κι ότι αυτός δεν είναι υπέροχος», γιατί όπως πολύ σοφά είχε πει κι ο Βικτόρ Ουγκώ «η ζωή είναι ένα λουλούδι και ο έρωτας το μέλι του».