Ο Αναπληρωτής Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Τσιρώνης ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της αναθεώρησης του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ). Το ΕΣΔΑ έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου www.ypeka.gr (ενότητα ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, υποενότητα ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ), όπου είναι επίσης αναρτημένο και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Παραγωγής Αποβλήτων, αναπόσπαστο στοιχείο του νέου Σχεδιασμού.
«Είναι ένας φιλόδοξος σχεδιασμός, που σηματοδοτεί την ανατροπή των ακολουθούμενων μέχρι σήμερα πολιτικών των κυβερνήσεων της τελευταίας τουλάχιστον 10ετίας και κατευθύνει προς μια οικονομία και μια κοινωνία με μηδενικά απόβλητα. Μια κοινωνία που θα μετατρέπει τα απόβλητα σε πόρους, προάγοντας την έννοια της Κυκλικής Οικονομίας στην πράξη», δήλωσε ο Αν.Υπ.ΠΑΠΕΝ Γιάννης Τσιρώνης. «Η εναρμόνισή του με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και η αξιοποίηση –αλλά και υπέρβαση σε ορισμένες περιπτώσεις– των πιο θετικών στοιχείων του κοινοτικού κεκτημένου, σε συνδυασμό με την διασφαλισμένη χρηματοδότηση όλων των απαραίτητων υποδομών και δράσεων, αποτελούν το πρώτο βήμα για το πέρασμα από την μεσαιωνικού τύπου ανεξέλεγκτη απόρριψη αποβλήτων στη σύγχρονη αντίληψη της ανάκτησής τους με φιλικό για το περιβάλλον και την κοινωνία τρόπο», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Το ΕΣΔΑ, το οποίο διαμορφώθηκε από κοινού με το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, συμπυκνώνει τη ριζικά διαφορετική πολιτική αντίληψη της νέας διακυβέρνησης προς ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης αποβλήτων, σύγχρονο και φιλικό στο περιβάλλον, με άξονες προτεραιότητας την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων σε επίπεδο δήμων των οποίων αναβαθμίζεται ο ρόλος, την ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση της ανακύκλωσης με έμφαση στη διαλογή στην πηγή, την διακριτή διαλογή και επεξεργασία του οργανικού κλάσματος, τη μικρή κλίμακα των μονάδων επεξεργασίας και ανάκτησης, την ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής, και κυρίως την κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης αποβλήτων. Οι στόχοι του ΕΣΔΑ υιοθετούν πλήρως τη μεθοδολογία της ιεράρχησης της διαχείρισης των αποβλήτων της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας, υπερβαίνοντας τη λογική των συγκεντρωτικών μονάδων διαχείρισης σύμμεικτων αστικών αποβλήτων, υπέρ της διαλογής στην πηγή ανακυκλώσιμων και βιοαποβλήτων και της μείωσης της παραγωγής αποβλήτων αλλά και του κόστους διαχείρισής τους.
Με βάση το παραπάνω πλαίσιο, η εθνική πολιτική για τα απόβλητα είναι προσανατολισμένη στους εξής στόχους-ορόσημα για το 2020: τα κατά κεφαλή παραγόμενα απόβλητα να έχουν μειωθεί δραστικά, η προετοιμασία προς επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση με χωριστή συλλογή ανακυκλώσιμων – βιοαποβλήτων να εφαρμόζεται στο 50% του συνόλου των αστικών στερεών αποβλήτων, η ανάκτηση ενέργειας να αποτελεί συμπληρωματική μορφή διαχείρισης, όταν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια κάθε άλλου είδους ανάκτησης και η υγειονομική ταφή να αποτελεί την τελευταία επιλογή και να έχει περιοριστεί σε λιγότερο από το 30% του συνόλου των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ). Το ΕΣΔΑ εκτός από τα ΑΣΑ περιλαμβάνει τη διαχείριση και άλλων ρευμάτων αποβλήτων όπως τα βιομηχανικά απόβλητα, τα γεωργοκτηνοτροφικά, η ιλύς των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων.
Ο προγραμματισμός του Υπουργείου προβλέπει στη συνέχεια:
• Έγκριση του Ειδικού Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Επικινδύνων Αποβλήτων, του οποίου η εκπόνηση ολοκληρώνεται και σύντομα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
• Προσαρμογή των Περιφερειακών Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων στη στοχοθεσία και κατευθύνσεις του αναθεωρημένου εθνικού σχεδιασμού ως την 30η Σεπτεμβρίου.
• Διαμόρφωση νομοθετικών και κανονιστικών ρυθμίσεων, σε εφαρμογή του ΕΣΔΑ, μεταξύ των οποίων και μέτρα διευκόλυνσης της χωροθέτησης υποδομών ήπιας διαχείρισης αποβλήτων.
• Πολύμορφες ενημερωτικές πρωτοβουλίες για τον ΕΣΔΑ και διάλογος με τη συμμετοχή τόσο Επαγγελματικών, Επιστημονικών και κοινωνικών φορέων, όσο και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε να διευκολυνθεί η επικαιροποίηση των ΠΕΣΔΑ.
• Δράσεις τεχνικής και διοικητικής υποστήριξης των Δήμων και των υπηρεσιών τους, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών, για την κατάρτιση μέχρι την 15η Σεπτεμβρίου των Τοπικών Δημοτικών Σχεδίων και υλοποίησή τους στη συνέχεια, με επάρκεια και αποτελεσματικότητα.
• Χρηματοδότηση των δράσεων και υποδομών των Τοπικών Δημοτικών Σχεδίων και των συναφών έργων των ΠΕΣΔΑ, μέσω του ΕΣΠΑ και άλλων κοινοτικών και εθνικών προγραμμάτων, σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομίας, Ναυτιλίας και Τουρισμού.
Η ευαισθητοποίηση, συμμετοχή και εν τέλει η κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών αποτελεί την αποτελεσματική κινητήρια δύναμη και προϋπόθεση επιτυχίας του νέου Σχεδιασμού.
Ποιες προσθήκες και αλλαγές μετά τη διαβούλευση.
Παραμένουν ουσιαστικά αναλλοίωτα τα βασικά ζητήματα που συνιστούν τομή στον παλιότερο σχεδιασμό, στα οποία είχε επικεντρωθεί το ενδιαφέρον κατά την διάρκεια του δημόσιου διαλόγου, και που ήταν πιο συγκεκριμένα:
• Η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης, η συμμετοχή των κοινωνικών φορέων και η αναστολή των σχεδιαζόμενων έργων επεξεργασίας συμμείκτων ΑΣΑ.
• Η φιλόδοξη στοχοθεσία που αντιστρέφει, σε σχέση με πριν, το ισοζύγιο επεξεργασίας των συμμείκτων ΑΣΑ υπέρ των ανώτερων μορφών διαχείρισης με έμφαση στη διαλογή στην πηγή, θέτοντας στόχο για το 2020 74% ανάκτηση και 26% διάθεση.
• Η αναβάθμιση του ρόλου των Δήμων σε όλο το φάσμα της διαχείρισης και η θεσμοθέτηση των Τοπικών Σχεδίων Διαχείρισης που ενσωματώνονται στα ΠΕΣΔΑ.
• Η ορθή και διαφανής διαχείριση των πόρων της ανακύκλωσης, που πρέπει να λειτουργούν ανταποδοτικά προς τους δήμους και παρέχοντας οικονομικό κίνητρο στους πολίτες αλλά και η γενικότερη ανατροπή στο έργο της ανακύκλωσης.
Προστέθηκαν ορισμένα ουσιαστικά στοιχεία που προέκυψαν από το διάλογο, με πιο σημαντικά:
Στο προοίμιο, την υποχρέωση συντονισμού από την Περιφέρεια σε περίπτωση ύπαρξης περισσοτέρων ΦΟΣΔΑ.
Στην πολιτική και τις στρατηγικές, την αυστηρότερη ιεράρχηση των σταδίων και της μεθοδολογίας διαχείρισης υπέρ των ανώτερων μορφών διαχείρισης. Η πρόσβαση σε κάποιο στάδιο διαχείρισης προϋποθέτει την εξάντληση των δυνατοτήτων των προηγούμενων σταδίων. Κάθε παρέκκλιση από αυτόν τον κανόνα απαιτεί ισχυρή περιβαλλοντική, τεχνική και οικονομική τεκμηρίωση. Στη βάση αυτή, η προδιαλογή των υλικών έχει σαφές προβάδισμα έναντι του διαχωρισμού σύμμεικτων αποβλήτων στις μονάδες μηχανικής επεξεργασίας.
Σημαντική στο πλαίσιο αυτό κρίνεται η απορριπτική αναφορά στην καύση ως μεθόδου διαχείρισης, η οποία προστέθηκε με διακριτό τρόπο, ως εξής:
Ανάκτηση Ενέργειας- Ενεργειακή Αξιοποίηση Αποβλήτων
Οι έννοιες «Ανάκτηση Ενέργειας» και «Ενεργειακή Αξιοποίηση Αποβλήτων» στο ΕΣΔΑ ορίζονται ως οι πρακτικές ήπιας περιβαλλοντικής όχλησης, οι οποίες βάσει βιολογικών ή/και χημικών διεργασιών παράγουν δευτερογενή αέρια ή υγρά καύσιμα για την παραγωγή ενέργειας. Τέτοιες πρακτικές ενδεικτικά είναι: η ανάκτηση βιοαερίου από ΧΥΤΑ/ ΧΥΤΥ, η παραγωγή βιοαερίου μέσω αναερόβιας αποδόμησης, η παραγωγή βιο-ντίζελ από απόβλητα έλαια κ.α.
Μέθοδοι θερμικής ανάκτησης ενέργειας δευτερογενών στερεών καυσίμων όπως η καύση, η αεριοποίηση, η πυρόλυση, η αεριοποίηση Plasma κ.α. θεωρούνται διεργασίες υψηλής περιβαλλοντικής όχλησης και βάσει της αρχής της προφύλαξης δεν ενδείκνυνται από τον παρόντα σχεδιασμό. Ως εκ τούτου τεχνικές που παράγουν RDF/ SRF δεν ενδείκνυνται για την επεξεργασία των απορριμμάτων καθότι απομακρύνουν υλικά που πρέπει να οδεύουν προς ανακύκλωση.
Τα δευτερογενή καύσιμα ορίζονται ως καύσιμα που προκύπτουν έπειτα από επεξεργασία αποβλήτων.
Συστατικό στοιχείο επίσης των ακολουθούμενων στρατηγικών είναι
– η ενθάρρυνση των κοινωνικών πρωτοβουλιών για πιο άμεση συμμετοχή στη διαχείριση των αποβλήτων, στο πλαίσιο ενός συστήματος δημόσιας αποκεντρωμένης διαχείρισης
– η δυνατότητα σύναψης συνεργασίας μόνον για την διαλογή στην πηγή και την εκπαίδευση μεταξύ Δήμων, κοινωνικών συνεταιρισμών ή/και συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης εφόσον τα απόβλητα εντάσσονται στην εναλλακτική διαχείριση.
– η προσπάθεια αποτροπής της εξαγωγής ΑΣΑ, καθώς πρόκειται για πρακτική που συντηρεί τη λογική της παραμονής τους σε σύμμεικτη μορφή και αντιστρατεύεται την προδιαλογή των υλικών
– η προσπάθεια ενσωμάτωσης της άτυπης συλλογής στα Πράσινα Σημεία με κατάλληλο τρόπο.
Στα επιμέρους ρεύματα υγειονομικών και βιομηχανικών αποβλήτων προστέθηκαν αντίστοιχα οι ενέργειες:
3) Απόβλητα υγειονομικών μονάδων (ΑΥΜ)
Διασφάλιση της χωριστής συλλογής των επιμέρους κατηγοριών Αποβλήτων Υγειονομικών Μονάδων (ΑΥΜ) και της σύννομης διαχείρισής τους, εντός ή εκτός ΥΜ σύμφωνα με την ΚΥΑ οικ.146163/2012 και το υφιστάμενο ειδικό σχέδιο (ΕΕΣΔΕΑΥΜ). Επανεξέταση και αντιμετώπιση του υφιστάμενου συγκεντρωτισμού της χωροθέτησης των υποδομών διαχείρισης των ΕΑΥΜ και, ειδικότερα, των εγκαταστάσεων αποτέφρωσης.
4) Βιομηχανικά απόβλητα
Δημιουργία των απαραίτητων υποδομών διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, με πρωτοβουλία και (με δεδομένο ότι η εναπόθεση της επίλυσης του προβλήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία έχει αποτύχει) σχεδιασμό από την πολιτεία και σε εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει». Γενικότερα να διασφαλιστεί ότι η χρησιμοποίηση των αποβλήτων ως πόρων κατά την παραγωγική διαδικασία θα γίνεται με ασφάλεια.
Στο κεφάλαιο περιγραφής της υφιστάμενης κατάστασης, θεωρήθηκαν σκόπιμες ορισμένες αναφορές διευκρινιστικές και χωρίς εξωραϊσμούς, που δείχνουν την μελλοντική κατεύθυνση, όπως οι πιο κάτω διαπιστώσεις για τη σύνθεση των αποβλήτων και την εκτροπή τους:
● Ετσι, εμφανίζονται να είναι: τα βιοαπόβλητα 2.470.000 τ/έτος (44,3% του συνόλου των ΑΣΑ), τα ανακυκλώσιμα –ανακτήσιμα 2.794.000 τ/έτος (ή 50,1% του συνόλου των ΑΣΑ) και τα λοιπά 311.000 τ/έτος (ή 5,6% του συνόλου).
● Για το 2011 η εκτροπή ΑΣΑ προς τα ΚΔΑΥ και ΕΜΑΚ της χώρας για υποβολή σε εργασίες ανάκτησης ανέρχεται σε 11,6% του συνόλου των παραγόμενων ΑΣΑ. Συνεπώς, από το σύνολο των ΑΣΑ, το 6,9% (11,6% – 4,7%) (384.658 τ/έτος) οδηγείται στα ΚΔΑΥ.
● Η προδιαλογή υλικών, ιδιαίτερα των βιοαποβλήτων, είναι πλήρως υποβαθμισμένη.
● Η ανακύκλωση των ΑΣΑ βρίσκεται ακόμα σε χαμηλά επίπεδα, δεδομένου ότι για το 2011 αντιστοιχεί στο 15% της παραγωγής, ενώ οι ποσότητες οργανικού κλάσματος που ανακτήθηκαν μέσω χωριστής συλλογής (κομποστοποίηση ή/ και ενεργειακή ανάκτηση) αντιστοιχούσαν σε ποσοστό μόλις 3% επί των συνολικά παραγόμενων ΑΣΑ. Στην πραγματικότητα, τα ποσοστά αυτά είναι ακόμη χαμηλότερα, δεδομένου ότι η ανακύκλωση συσκευασιών στους μπλε κάδους και στα ΚΔΑΥ, υπολογίζοντας ένα ποσοστό καθαρότητας 60% για το 2011, αφορά μόνο στο 4,14% (6,9% Χ 60%) από το συνολικό 15%. Η ανάκτηση των συσκευασιών στις ΜΕΑ δεν ξεπερνά το 3% των εισερχομένων σ’ αυτές, οπότε η πραγματική ανάκτηση είναι της τάξης του 0,14% (4,7% Χ 3%). Το σύνολο συνεπώς της ανάκτησης συσκευασιών ανέρχεται σε 4,28%. Το υπόλοιπο 10,72% αφορά σε βιομηχανικές συσκευασίες, έντυπο χαρτί και στα άλλα ρεύματα ανακυκλώσιμων.
● Πρέπει επίσης να αντιμετωπισθεί η παραοικονομία στον τομέα της ανακύκλωσης, που αναπτύσσεται κατά κανόνα με παραβατικό και περιβαλλοντικά επικίνδυνο τρόπο, καθώς και η παράνομη μεταφορά συμμείκτων μέσω ΚΔΑΥ, όπου συμβαίνει.
● Διορθώθηκαν τέλος ορισμένα στοιχεία σε πίνακες, μετά από παρατηρήσεις που έγιναν από φορείς (ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ κ.α.).
Σε επίπεδο στόχων αναδείχθηκαν περισσότερο η οργάνωση της χωριστής συλλογής του οργανικού κλάσματος κοντά στους χώρους παραγωγής, για να επιτευχθούν υψηλοί στόχοι εκτροπής από την ταφή και παράλληλα η επέκταση του δικτύου εγκαταστάσεων κομποστοποίησης με σκοπό την παραγωγή υψηλής ποιότητας κομπόστ μέσω επεξεργασίας προδιαλεγμένων οργανικών. Διευκρινίζεται παρά ταύτα ότι προβλέπεται επίσης η δημιουργία δικτύου διαδημοτικών εγκαταστάσεων περαιτέρω ανάκτησης υλικών από τα υπολειπόμενα σύμμεικτα ΑΣΑ, με στόχο η αθροιστική δυναμικότητά τους να μην ξεπερνά το 30% του συνόλου των ΑΣΑ. Κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχή λειτουργία της ανακύκλωσης όλων των ρευμάτων αποτελεί η ορθή και διαφανής διαχείριση των σχετικών πόρων που οφείλουν να λειτουργούν ανταποδοτικά προς τους δήμους και παρέχοντας οικονομικό κίνητρο στους πολίτες
Στον πυρήνα του νέου σχεδιασμού βρίσκεται η προσπάθεια μεγιστοποίησης της διαλογής στην πηγή και ανάκτησης υλικών, έναντι της επεξεργασίας των ΑΣΑ σε σύμμεικτη μορφή.
Δίδεται προτεραιότητα στην διαλογή υλικών στην πηγή με σκοπό στη συνέχεια να οδηγηθούν σε αποκεντρωμένες δομές διαχείρισης, έναντι της διαχείρισής τους σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας σύμμεικτων ΑΣΑ μέσα από αποκεντρωμένες υποδομές.
Ορίζεται προθεσμία εκπόνησης και εφαρμογής τοπικών σχεδίων αποκεντρωμένης διαχείρισης από όλους τους Δήμους, το αργότερο έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2015, ενώ η αναθεώρηση των Περιφερειακών Σχεδίων (ΠΕΣΔΑ) πρέπει να γίνει έως το τέλος Σεπτέμβρη.
Από τον Πίνακα ποσοτικοποιημένων στόχων της σελίδας 49 (επισυνάπτεται ξεχωριστά) διαπιστώνουμε, με δεδομένο ότι τίποτα δεν θα οδηγείται ανεπεξέργαστο για ταφή, ότι το 50% των ΑΣΑ θα οδηγείται, σε σύμμεικτη μορφή, σε μονάδες επεξεργασίας και από εκεί ένα 26% ή λιγότερο θα οδηγείται για διάθεση-ταφή. Ένα μέρος της ανάκτησης (24%) προβλέπεται να γίνεται στις μονάδες επεξεργασίας συμμείκτων και το 50% με προδιαλογή. Από τα υλικά που ανακτώνται στις μονάδες της μηχανικής επεξεργασίας, το μεγαλύτερο μέρος είναι τα οργανικά (το 40% του συνόλου των οργανικών ή το 17,7% του συνόλου των ΑΣΑ). Άλλο ένα 40% των οργανικών (17,7% του συνόλου των ΑΣΑ θα προδιαλέγεται) .
Τέλος, στις προγραμματιζόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που αναφέρονταν στους Πίνακες με τα Νομοθετικά Μέτρα, προστέθηκαν επίσης οι:
• Έκδοση ΚΥΑ για τη λήψη μέτρων επαναχρησιμοποίησης, πρόληψης, ανακύκλωσης και ανάκτησης. Σε εφαρμογή του άρθρου 38, παρ 4 του Ν. 4042/2012 εκδίδεται ΚΥΑ για μέτρα επαναχρησιμοποίησης, πρόληψης, ανακύκλωσης και ανάκτησης. Στα μέτρα μπορεί να περιλαμβάνονται και μέτρα για την ενθάρρυνση του σχεδιασμού των προϊόντων. Περαιτέρω μέτρα εξειδίκευσης προγραμμάτων πρόληψης και αποτροπής χρήσης πλαστικής σακούλας
• Σε εφαρμογή του άρθρου 38, παρ 5 του Ν. 4042/2012 εκδίδεται ΚΥΑ για εκπόνηση προγραμμάτων προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση, δημιουργίας δικτύων επαναχρησιμοποίησης και επισκευής, τη χρήση οικονομικών μέσων, κριτηρίων προμηθειών, ποσοτικών στόχων ή άλλων μέτρων για την επίτευξη των στόχων της παραγράφου 2 του άρθρου 27 του ίδιου νόμου.
• Σε εφαρμογή του άρθρου 45, παρ 2 του Ν. 4042/2012 εκδίδεται ΚΥΑ για μέτρα ενθάρρυνσης χωριστής συλλογής και επεξεργασίας βιοαποβλήτων (κομποστοποίησης). Διαδικασία και μηχανισμός πιστοποίησης διαδικασίας κομποστοποίησης και κόμποστ.
• Προστίθεται ως προϋπόθεση εφαρμογής της ΚΥΑ για το τέλος ταφής ανεπεξέργαστων αποβλήτων η δημιουργία υποδομών προδιαλογής και ανάκτησης.
• Ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν τη χωροθέτηση υποδομών ανακύκλωσης με Διαλογή στην Πηγή και κομποστοποίησης μικρής κλιμακας προδιαλεγμένου οργανικού υλικού στον αστικό ιστό, χαμηλής όχλησης ως προς τις χρήσεις γης. Θέσπιση με νομοθετική ρύθμιση της δυνατότητας των Δήμων να χωροθετούν τις εγκαταστάσεις αυτές των ανακυκλωσίμων, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του ν.4269/14 και κάθε άλλης πολεοδομικής νομοθεσίας. Ειδικά για τη χωροθέτηση υποδομών ανακύκλωσης με διαλογή στην Πηγή (Πράσινα Σημεία και ΚΑΕΔΙΣΠ) και κομποστοποίησης μικρής κλίμακας προδιαλεγμένου οργανικού υλικού χαμηλής όχλησης στον αστικό ιστό προτείνεται νομοθετική ρύθμιση απλοποιημένων διαδικασιών. Είναι απολύτως αναγκαίο και επείγον να θεσπιστεί με νομοθετική ρύθμιση η υποχρέωση των Δήμων να χωροθετούν τις εγκαταστάσεις αυτές των ανακυκλωσίμων, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του ν.4269/14 και κάθε άλλης πολεοδομικής νομοθεσίας, με τήρηση περιβαλλοντικών όρων και ταχύρρυθμες διαδικασίες. Η διαδικασία θα περιλαμβάνει Εκπόνηση Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης στηριγμένης σε πρότυπους όρους του ΥΠΑΠΕΝ. Παράλληλα, στο πλαίσιο της νομοθετικής αυτής ρύθμισης θα επιδιωχθεί απλούστευση των διαδικασιών και διαφοροποίησή τους και για τις λοιπές εγκαταστάσεις διαχείρισης και διάθεσης, όσον αφορά την διαβούλευση και τους όρους της, τη θέσπιση αντισταθμιστικών οφελών, το πολεοδομικό καθεστώς κλπ.
• Εχει αφαιρεθεί η υποχρεωτικότητα μετατροπής των ΦοΔΣΑ από ΑΕ σε ΝΠΔΔ.
Πηγή: myota.gr