Το Υπουργείο Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων θέτει ως προτεραιότητά του την αποκατάσταση των ζημιών στο ιστορικό Γεφύρι της Πλάκας και γι΄ αυτό συντάσσει άμεσα σχετική μελέτη.
Επιπλέον ξεκινάει η λήψη άμεσων μέτρων προστασίας του μνημείου και η περισυλλογή των δομικών στοιχείων που κατέπεσαν, ώστε να επαναχρησιμοποιηθούν μαζί με όσο νέο υλικό απαιτηθεί, για την αναστήλωση του ιστορικού Γεφυριού. Μόλις το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες και υποχωρήσει η στάθμη των υδάτων, θα ελεγχθεί η κατάσταση των θεμελίων των βάθρων, και θα αξιολογηθούν τα αίτια της πτώσης.
Σημειώνεται ότι άμεση ήταν η κινητοποίηση των υπηρεσιών του υπουργείου, συνολικά της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Πιο συγκεκριμένα τις πρωινές ώρες κλιμάκιο μηχανικών του υπουργείου έσπευσε στα όρια των νομών Άρτας και Ιωαννίνων, στον συνοικισμό Πλάκας Ραφταναίων, όπου το ιστορικό Γεφύρι συνδέει τις όχθες του Άραχθου ποταμού και διενήργησε αυτοψία και φωτογραφική τεκμηρίωση. Διαπιστώθηκε πτώση του ανατολικού ακρόβαθρου και της μεγάλης κεντρικής καμάρας και μερική μόνο καταστροφή του δυτικού ακρόβαθρου.
Η ιστορία του θρυλικού Γεφυριού
Το μονότοξο Γεφύρι της Πλάκας ήταν το μεγαλύτερο των Βαλκανίων, με άνοιγμα τόξου 40,20 μέτρα και ύψος, στο κέντρο, 21 μέτρα. Γεφύρι με ιστορικό φορτίο, καθώς εκεί λειτούργησε το τελωνείο από την ελεύθερη Ελλάδα στην σκλαβωμένη Ήπειρο. Σύμβολο ενότητας και ομοψυχίας των αντιστασιακών δυνάμεων, καθώς εκεί, στις 29 Φεβρουαρίου του 1944, υπογράφηκε η συμφωνία της Πλάκας-Μυρόφιλλου για την κοινή δράση κατά των Γερμανών κατακτητών της χώρας.
Κτίστηκε από μαστόρους και πελεκάνους της πέτρας από την Πυρσόγιαννη. Όταν τελείωσε το Γεφύρι και έγιναν τα εγκαίνια, έπεσε η καμάρα και μετά από λίγο καιρό οι Τζουμερκιώτες έφεραν τον αρχιμάστορα Μπέγκα από την Πράμαντα και το έργο ξανακτίστηκε το 1866. Μάλιστα, όπως μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες αυγά από την περιοχή και μαζί με ασβέστη «έγινε πορσελάνη, η συνδετική ουσία της πέτρας».
Το Γεφύρι, δρόμος εμπορίου, ένωνε τα Τζουμέρκα με την υπόλοιπη Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Η καμάρα του δέχτηκε τις βόμβες των γερμανικών αεροπλάνων, όμως άντεξε με μικρές φθορές στη δεξιά του πλευρά. Οι Ραφτανίτες το επισκεύασαν με τσιμέντο το 1943 και η γέφυρα έκτοτε λειτουργούσε χωρίς προβλήματα. Κάθε χρόνο, τα Θεοφάνεια, στο Γεφύρι της Πλάκας, οι Τζουμερκιώτες κάνουν την βάπτιση του Σταυρού.
Πηγή: naftemporiki.gr